هرگاه از بدن زنده يا مرده اى كه غسلش نداده اند قطعه اى كه داراى استخوان است جدا شود (مثلًا يك دست و يا حتّى يك انگشت) هر كس آن را مس نمايد، بايد غسل مسّ ميّت كند، امّا اگر استخوان نداشته باشد غسل واجب نيست.
از این کار در زمان عادت ماهانه پرهیز شود و در غیر ایام عادت ماهانه بدون رضايت زوجه حرام و با رضايت وى كراهت شديد دارد، بعضاً منشأ بيمارى هاى گوناگونى مى شود و چنانچه منی خارج نشود بنابر احتياط واجب بايد جمع كند بين غسل و وضو.
براى مسّ استخوان بدون گوشت يا دندان (ولو همراه دندان مقداری گوشت لثه باشد) كه از مرده يا زنده جدا شده، غسل لازم نيست.
در فرض سؤال لازم است اطلاع بدهد.
در فرض سؤال چنانچه به اندازه ی ختنه گاه داخل شود غسل بر مرد و زن واجب می شود.
با توجه به آنچه نوشته شده است اگر شك كنند كه به مقدار ختنه گاه داخل شده يا نه، غسل بر آنها واجب نيست.
اگر انسان نزدیکی از قبل (جلو) داشته باشد و منی خارج نشود ولی به اندازه ختنه گاه يا بيشتر داخل شود، مرد و زن هردو جُنُب مى شوند، خواه بالغ باشند يا نابالغ و اگر در دُبُر(پشت) باشد و منی خارج نشود، بنابر احتياط واجب بايد جمع كند بين غسل و وضو.
اگر رطوبتي خارج شود و يقين کند مني است بايد براي نماز غسل کند ولي چنانچه نداند يا شک کند که مني است يا رطوبت ديگر، چنانچه همراه با جستن و شهوت باشد، حکم مني دارد و اگر اين دو نشانه ، يا يکي از آنها را نداشته باشد حکم مني ندارد. البته در مريض لازم نيست با جستن باشد بلکه اگر زمان بيرون آمدن، به اوج شهوت جنسي رسيده، حکم مني دارد.
كسى كه آب براى غسل كردن ندارد مى تواند با همسر خود نزديكى كند و تيمّم براى او كافى است، خواه بعد از داخل شدن وقت نماز باشد يا قبل از آن.
آمیزش با حیوانات، حرام و از گناهان کبیره است و هرگاه کسی نعوذ باللّه با حیوانى نزدیکى کند و منى از او بیرون آید، جُنُب مى شود و غسل کافى است، امّا اگر منى بیرون نیاید احتیاط واجب آن است که براى نماز و مانند آن، هم غسل کند و هم وضو بگیرد، مگر این که قبل از این کار وضو داشته باشد که در این صورت تنها غسل کافى است.
در مورد فرد نابالغ، اگر به او دخول شود یا دخول کند وقتی بالغ باشد باید غسل کند؛ البته اگر ممیّز باشد قبل از بلوغ هم می تواند غسل کند.
