حکم عبادات سابق در صورت شک در پاکی از حیض
اگر خانمی بعد از تشخیص پاکی، غسل حیض نماید ولی بعد از چند روز شک در پاکی کند، نمازها و روزه های گذشته چه حکمی دارد؟
نماز و روزه های آن چند روز صحیح بوده است.
نماز و روزه های آن چند روز صحیح بوده است.
اگر در اوقات نماز به مقدار حداقل يك تيمم و نماز وقت داشته باشد بايد نماز را بخواند و اگر فرصت به اندازه كافى است بايد بدن را طاهر كند و غسل كند و نماز را بخواند و در صورت شک بین تیمم و غسل باید تیمم نماید و نماز بخواند، اگر به هر دليل نماز را نخواند در حالى كه به ميزان يك تيمم و نماز فرصت داشته و دوباره خون ببيند بايد بعد از ايّام حيض نمازش را قضا كند.
مستحب است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاك كند و دستمال و پنبه را عوض نمايد و وضو بگيرد، يا اگر نمىتواند تيمّم كند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر خدا و دعا و صلوات شود.
عبادات او اشكالی ندارد و از قبيل خطاى در تطبيق است.
هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند يا گمان داشته باشد كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى شود، بايد فوراً نماز را بخواند.
هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاك شده ام، حرف او قبول است، مگر اين كه مورد سوءظن باشد.
تا زمانی که خون به صورت خون حیض باشد نماز و روزه را ترک می کند تا یقین کند که به مقدار ایام حیض او رسیده است و در صورت شک باید مقدار کمتر را بگیرد.
زنى كه داراى عادت است (خواه وقتيّه و عدديّه باشد، يا فقط عادت وقتيّه يا عادت عدديّه)، هرگاه دو ماه پشت سرهم بر خلاف عادت خود، خونى ببيند عادتش بر مى گردد به آنچه در آن دو ماه ديده است.
زنان باردار یا شیرده نیز ممکن است حائض شوند؛ بنابراین اگر خون ناشي از زخم و جرح يا عفونت باشد و يا احتمال قوي بدهد که مربوط به آن است بايد نمازها را بخواند ولي اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد و اگر عادت ندارد به نشانه ها رجوع می کند.
اگر یقین دارد تا قبل از گذشتن وقت عذر او برطرف می شود و امکان غسل است بنابر احتیاط واجب صبر نماید و بعد از غسل نماز را بخواند و الا چنانچه بتواند تیمّم مى کند و نماز خود را با همان حال انجام مى دهد، اما اگر نتواند تیمّم کند و وقت تنگ است نماز را بنابر احتیاط واجب با همان حال مى خواند و بعد قضا مى کند.
در صورتى که زمان و ایّام عادت معلوم باشد و در حدود همان زمان خون قطع شود و لکّه اى پیدا نباشد، عادت پایان یافته و انتظار بیشترى لازم نیست.
معمولا در این موارد پاک پاک نمی شوند و تجسس لازم نیست و هر کجا به مشقت می افتند می توانند تیمم کنند و نماز بخوانند.