مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

قربت مطلقه امر دارد؛ ولی در قصد رجا، امر مشکوک است.

اگر قسمتى از نماز را به‌قصد ريا انجام دهد نماز باطل است، خواه قسمت واجب باشد مثل حمد و سوره، يا مستحب مانند قنوت، بنابراحتياط واجب.

درصورتی‌که علّت تامه یا جزء علّت بوده باشد مبطل است.

هرگاه اصل نماز را براى خدا مى‏خواند، ولى به‌قصد ريا آن را در مسجد يا در اوّل وقت يا با جماعت انجام مى‏دهد نمازش باطل است، ولى اگر براى ريا نيست بلكه نمازخواندن در اوّل وقت يا در مسجد براى او راحت‏تر است اشكالى ندارد.

هرگاه قصد قربت داشته باشد مانعى ندارد. البته جهر و اخفات را باید رعایت کند.

بهتر است نیّت جماعت کند تا از ثواب نماز جماعت بهره‌مند شود.

نواقص نماز را با خواندن نافله و تعقیبات جبران کنند، تکرار اگر به‌قصد ورود باشد حرام و اگر به‌قصد رجاء باشد اثری ندارد.

باید به نیت مافی الذمه (یعنى آنچه وظیفه اوست) بخوانید.

نماز با گفتن «الله‌اکبر» آغاز می‌شود و به آن «تَکْبیرَةُ الإِحرام» می‌گویند (چون با همین تکبیر است که بسیارى از کارها که قبل از نماز جایز بوده، بر نمازگزار حرام می‌شود، مانند خوردن و آشامیدن، خندیدن و گریستن و سخن گفتن).

بايد موقع گفتن تکبیره‌الاحرام بدن آرام باشد و اگر درحالی‌که مثلاً قدم برمی‌دارد الله‌اکبر بگويد باطل است و چنانچه سهواً بگويد احتياط واجب آن است كارى كند كه نماز باطل شود (مثلاً صورت را (مثلاً صورت را از قبله برگرداند)) و دوباره تکبیر بگويد.

در فرض مذکور نماز صحیح است.

تکبیرة الاحرام تابع جهر و اخفات نماز نیست اما تکبیر و حمد و سوره و ساير ذكرهاى نماز را بايد طورى بخواند كه اگر مانعى در كار نباشد حداقل خودش آن را بشنود.