مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نماز مستحبي را می‌توان‌ نشسته خواند و به فتواي اخير ما لازم نيست هر دو رکعت را یک‌رکعت حساب کند، بلکه می‌تواند به همان اندازه اصلي بخواند. مثلاً هشت رکعت نماز نافله ظهر ايستاده را به‌صورت هشت رکعت نشسته بخواند

نماز را بايد به‌قصد قربت يعنى براى اطاعت فرمان خدا انجام داد و لازم نيست نيّت را به زبان آورد و يا در اوّل نماز از قلب بگذراند، همين اندازه كه اگر سؤال كنند چه مى‏كنى، بتواند جواب دهد كه براى خدا نماز مى‏خوانم كافى است.

می‌تواند به نیّت مافی الذمه بخواند.

احتیاط آن است که به تعداد آیات سجده که یقین دارد قرائت کرده است سجده بجا بیاورد.

اگر درحالی‌که به سجده می‌رود شك كند ركوع را به‌جا آورده يا نه احتياط واجب آن است كه برگردد و به‌جا آورد اما اگر به سجده رفته نباید به شک خود اعتنا نماید. البته درجایی که یقین پیدا می‌کند رکوع را بجا نیاورده تا زمانی که به سجده دوم نرفته است باید برگردد و رکوع را بجا آورد اما اگر در سجده دوم به یاد آورد نمازش باطل است.

كسى كه نمی‌تواند ايستاده نماز بخواند بايد بنشيند، ولى اگر بتواند بايستد و به عصا يا ديوار و مانند آن تكيه كند، يا پاهايش را از هم دور بگذارد بايد ايستاده نماز بخواند، مگر اين‏كه فوق‌العاده براى او زحمت داشته باشد. البته اگر می‌تواند قسمتی از نماز را ايستاده بخواند واجب است آن مقدار را بايستد و بقيّه را بنشيند.

باید مهر را با دست نگه دارد و پیشانی را بر آن بگذارد.

اگر کاغذ فشرده باشد سجده بر آن مانعی ندارد.‌

اگر آیه‌ی سجده دار را در سجده بخواند باید دوباره سجده کند.

مستحب است نمازگزار موقع گفتن تکبیرة الاحرام و تکبیرهاى بین نماز، دست‌ها را تا مقابل گوش‌ها بالا ببرد (کف دست‌ها روبه‌قبله باشد)؛ و مستحب است تكبير از ابتداى حركت دست‌ها به سمت بالا شروع شود و پايان آن تا رسيدن دست به بالا يعنى كنار گوش باشد.

اگر تکبیرِ الاحرام را بعد از اذان و اقامه می‌گفته نمازهایش صحیح است و الا باید به‌تدریج نمازها را اعاده نماید.

هرگاه مقدار کمی کف دست بلند شده باشد مانعی ندارد و نماز صحیح است.