بودن اعضای دیگر بر روی زمین اشکالی ندارد، البته بهتر است مردان آرنج‌هایشان روی زمین قرار نگیرد.
می‌تواند مهر را روی دست بگیرد و یا با اشاره سجده کند.
كسى كه نمی‌تواند پيشانى را بر زمين بگذارد بايد به‌اندازه‌ای كه می‌تواند خم شود و مهر یا چیز ديگرى كه سجده بر آن صحيح است بر محل بلندترى قرار دهد كه پيشانى به آن برسد و كف دست‌ها و زانوها و انگشتان را به‌طورمعمول بر زمين بگذارد هرگاه نتواند خم شود بايد با سر اشاره كند و الا با چشم‌ها اشاره می‌نماید، يعنى آن را به‌قصد سجده می‌بندد و به نيّت سر برداشتن باز می‌کند و درهرصورت احتياط واجب آن است که مهر را بلند كند و بر پيشانى بگذارد، اگر هیچ‌یک از این‌ها را نتواند احتياط واجب اين است كه در قلبش نيّت سجده كند.
در مورد کف دست، ملاک استیعاب عرفی است یعنی اینکه مردم بگویند دستش را بر روی زمین گذاشته است هرچند تمام آن با زمین تماس نداشته باشد. لذا لازم است انگشتان را نیز در سجده بر زمین بگذارند و اگر عمداً بر روی زمین نگذارد، نماز اشکال دارد.
فردي که براثر ناتواني روي صندلي نماز می‌خواند اگر می‌تواند هنگام سجده روي ميز سجده کند و لازم نيست شرايط ديگر سجده مانند گذاشتن نوک پا بر زمين را رعايت کند و اگر نمی‌تواند بر ميز سجده کند مهر را بالا بياورد و سر را بر روي مهر بگذارد. چنين فردي اگر با کفش نماز بخواند باطل نيست ولي بهتر است آن را بيرون آورد. ضمناً اگر می‌تواند قسمتي از نماز را ايستاده بخواند واجب است آن مقدار را بايستد و بقيه را بنشيند.
چیزی مانند دستمال‌کاغذی را با دست نگه دارد و پیشانی را بر آن قرار دهد.
نمازش صحیح است اما اگر بتواند مهر را بر چیزی بگذارد و سجده کند مقدم است.
هرگاه به‌طور غیرمعمول سجده كند مثلاً بخوابد و هفت عضو بدن را بر زمين بچسباند سجده‌اش باطل است.
هرگاه پيشانى را سهواً برجایی بگذارد كه از محل زانوها يا انگشتان پا بيش از چهار انگشت بسته، پست‌تر و بلندتر باشد، اگر بلندى به حدّى است كه به آن سجده نمی‌گویند بايد سر را بردارد و روى چيزى بگذارد كه بلندى آن از چهار انگشت بسته كمتر است، امّا اگر به‌قدری است كه سجده به آن می‌گویند واجب است پيشانى را از روى آن به روى چيزى بكشد كه به‌اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است و اگر كشيدن پيشانى ممكن نيست، احتياط واجب آن است كه نماز را تمام كند و دوباره بخواند.
هرگاه در پيشانى دمل و مانند آن باشد و نتواند آن را بر مهر و مانند آن بگذارد می‌تواند مهر را در کنار پيشانى يا در هر دو طرف قرار دهد و مهر را در هر دو طرف آن‌قدر از زمين بلند كند كه دمل در وسط آن قرار گيرد به‌شرط اينكه از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و هرگاه دمل يا زخم تمام پيشانى را گرفته باشد بايد به يكى از دو طرف بيرون پيشانى سجده كند و اگر ممكن نيست چانه را بر مهر می‌گذارد و اگر آن‌هم ممكن نيست هر جاى از صورت كه ممكن شود بر مهر بگذارد و اگر به هيچ جاى از صورت ممكن نشود بايد بهاندازهاى كه می‌تواند خم شود.
