مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

چنانچه به‌قصد ذکر مطلق باشد اشکالی ندارد.

در ركوع واجب است ذكر بگويد، ذكر ركوع بنا بر احتياط واجب سه مرتبه «سبحان‌الله» يا یک‌مرتبه «سُبْحانَ ربی الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ» است كه بايد به عربى صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه تكرار كند.

هرگاه ركوع را فراموش كند و پيش از سجده اوّل يا میان دو سجده، يا قبل از آن‏كه پيشانى براى سجده دوم به زمين رسد متوجّه شود، بايد برگردد و بايستد و بعد به ركوع رود و دو سجده را نیز بعد از رکوع بجا آورد.

اگر درحالی‌که به سجده می‌رود شك كند ركوع را به‌جا آورده يا نه احتياط واجب آن است كه برگردد و به‌جا آورد اما اگر به سجده رفته نباید به شک خود اعتنا نماید. البته درجایی که یقین پیدا می‌کند رکوع را بجا نیاورده تا زمانی که به سجده دوم نرفته است باید برگردد و رکوع را بجا آورد اما اگر در سجده دوم به یاد آورد نمازش باطل است.

محل آن گذشته است و نباید توجه کند.

كسى كه نشسته ركوع می‌کند، بايد به‌قدرى خم شود كه صورتش مقابل زانوها برسد.

بعد از تمام شدن ركوع، واجب است راست بايستد و بعد از آرام گرفتن بدن به سجده رود و اگر عمداً اين كار را ترك كند نمازش باطل است، امّا اگر از روى سهو باشد اشكالى ندارد.

اشکالی ندارد ولی این کار را تکرار نکند.

نمازهای گذشته صحیح است اما از این به بعد یا سبحان را به‌تنهایی نگویید و یا کامل به‌صورت سبحان‌الله بگویید.

چنانچه در سجده اوّل رکعت سوّم متوجّه شود، آن رکعت را رکعت دوّم خود قرار می‌دهد و تشهد می‌خواند و بعد از نماز سجده فراموش‌شده را قضا می‌کند و سپس سجده‌های سهو را طبق دستور رساله انجام می‌دهد و احتیاطاً نماز را اعاده کند و اگر بعد از هردو سجده متوجّه شود، نماز او باطل است.

باید به رکوع برود.

اشكالى ندارد؛ ولى گاه آن را ترك كنيد تا تصوّر نشود جزء نماز است.