مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

چنانچه به‌قصد ذکر مطلق باشد اشکالی ندارد.

گفتن هرگونه ذکر خداوند در نماز، به‌قصد ذکر مطلق جایز است.

چنانچه در سجده اوّل رکعت سوّم متوجّه شود، آن رکعت را رکعت دوّم خود قرار می‌دهد و تشهد می‌خواند و بعد از نماز سجده فراموش‌شده را قضا می‌کند و سپس سجده‌های سهو را طبق دستور رساله انجام می‌دهد و احتیاطاً نماز را اعاده کند و اگر بعد از هردو سجده متوجّه شود، نماز او باطل است.

در احكام ركوع فرقى بين نماز واجب و مستحب نيست، حتّى زيادى ركوع بنا بر احتياط واجب.