معمولاً مهر اگر در بین دو ابرو بگذارند مقداری از پیشانی را نیز در برمی‌گیرد و نماز صحیح است.
هرگاه پيشانى بی‌اختیار از جاى سجده بلند شود و برگردد، (این دو برخورد) يك سجده حساب می‌شود، چه ذكر سجده را گفته باشد يا نه ولى اگر اختياراً آن را بردارد اگر قبل از ذكر و از روى عمد باشد نمازش باطل است و الا اشكال ندارد.
اگر آیه‌ی سجده دار را در سجده بخواند باید دوباره سجده کند.
چنین کاری جایز نیست و اگر جاهل مقصر باشد باید نمازهای گذشته را قضا نماید.
وظیفه و تکلیفی ندارند ولی خوب است به‌عنوان تمرین انجام دهند.
اگر عمداً این کار را کرده باشد نماز او اشکال دارد ولی اگر جاهل قاصر بوده نماز صحیح است و فقط باید بعد از نماز سجده سهو بجا آورد به خاطر سجده اضافه.
هر دو سجده باهم یک رکن محسوب می‌شوند بنابراین هرگاه هر دو را عمداً یا از روى فراموشى ترک کند یا به‌جاى دو سجده چهار سجده به‌جا آورد نماز باطل است، امّا زیادى یا کمى یک سجده به‌شرط اینکه از روى سهو باشد نماز را باطل نمی‌کند.
احتیاط این است که از برداشتن مهر جایگزین صرف نظر کند.
در هر رکعت از نمازهاى واجب و مستحب دو سجده واجب است و محل آن بعد از رکوع است.
خلاف احتیاط است.
اگر موقعى که ذکر سجده را می‌گوید، یکى از هفت عضو را عمداً از زمین بردارد، نماز او باطل می‌شود، ولى موقعى که مشغول گفتن ذکر نیست، اگر غیر از پیشانى، جاهاى دیگر را از زمین بردارد و دوباره بگذارد، اشکال ندارد.
