مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بهتر ترک موارد ذکرشده است.

گفتن این ذکر کافی نیست، سجده‌ی سهو را رها نموده و از ابتدا شروع می‌نماید.

چنانچه ذکری را اشتباه بگوید مثلاً ذکر سجده یا تشهد و از روی سهو باشد یا جاهل قاصر سجده اعاده ندارد، هم‌چنین اگر چیزی را به آن اضافه نماید، مثلاً سجده‌ی اضافی انجام بدهد، اما اگر قسمتی را انجام ندهد مثلاً تشهد یا سجده را فراموش نماید، باید سجده را اعاده نماید.

باید همان ذکر مخصوص (بسم‌الله و بالله السلام علیک ایها النبی و رحمه‌الله و برکاته) گفته شود و این کار جایز نیست.

سجده سهو بايد بنا بر احتیاط واجب روبه‌قبله باشد، باحالت وضو و طهارت باشد و پيشانى را نيز بر چيزى گذارد كه سجده نماز بر آن جایز است.

بر زبان جاری کردن نیت و تکبیرة الاحرام در سجده‌ی سهو اشکال دارد، البته اگر نمازگزار انجام داد نماز و سجده‌ی سهو او صحیح است، ولی از این به بعد ترک نماید.

مانعی ندارد ولی بهتر عدم تکرار است.

نماز صحیح است اما بنا بر احتیاط واجب باید سجده سهو انجام دهید.

در بعضی از نصوص آن، تشهد خفیف آمده است و به همین جهت ما احتیاط کرده‌ایم.

سجده سهو به ترتيب زير است بعد از نماز بلافاصله نيّت سجده سهو می‌کند و بعد به سجده می‌رود و می‌گوید: «بسم‌الله و بالله السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته» سپس سر از سجده برمی‌دارد و می‌نشیند، دوباره به سجده می‌رود و همان ذكر را می‌گوید و بعدازآنکه سر از سجده برداشت تشهد می‌خواند و سلام می‌دهد و احتياط واجب آن است كه در تشهد به مقدار واجب اكتفا كند و تنها به سلام آخر قناعت نمايد.

منظور سجده‌اى است كه نمازگزار در برابر اشتباهاتى كه سهواً از او سرزده بعد از اتمام نماز به‌جاى آورد.

مانعی ندارد ولی بهتر عدم تکرار است.‌