مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه كسى مخارج عيالاتش را از مال حرام بدهد واجب است فطره آن‌ها را از مال حلال بدهد.

اگر كسى را كه نان‌خور اوست و در شهر ديگر زندگى مى‏كند وكيل نمايد كه از مال او فطره خودش را بپردازد، چنانچه اطمينان و وثوق داشته باشد كه فطره را مى‏دهد كافى است.

اگر اردو بانیان خیر داشته باشد باید آن‌ها بدهند و اگر خودشان پول داده‌اند بر عهده خودشان است.

ما قوت غالب شخص را ملاک نمی‌دانیم و مخیرند طبق نرخ گندم، برنج یا سایر موارد محاسبه نمایند ولو اینکه قوت غالب آن‌ها چیز دیگری باشد.

واسطه موظف است عوض آن را به شخص نیازمند بدهد.

درصورتی‌که فطری‌های را به او داده‌اند مالک شده است و با رضایت ورثه می‌توان خرج او کرد.

در فرض سؤال اگر مالی را به‌عنوان زکات فطره جدا کرده است همان را باید بدهد و الا اولویتی در پرداخت نسبت به یکدیگر ندارند، ولی چنانچه موقعى كه دادن زكات فطره واجب بوده فطره را نداده و یا كنار هم نگذاشته، احتياط مستحب آن است كه بعداً به نيّت «ما فى‏ الذّمّه» يعنى بدون اين‏كه قصد ادا و قضا كند فطره را بدهد.

بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

در فرض سؤال مانعی ندارد.

در فرض سؤال مانعی ندارد.

پرداخت مبلغی جدای از مبلغ فطریه مانعی ندارد و می‌تواند به نیت صدقه مستحب یا انفاق باشد.

مانعی ندارد.