تعریف روزه
روزه در اصطلاح شرع به چه معنا میباشد؟
روزه آن است كه انسان براى اطاعت فرمان خدا، از اذان صبح تا مغرب، از چيزهايى كه روزه را باطل میکند خوددارى كند.
روزه آن است كه انسان براى اطاعت فرمان خدا، از اذان صبح تا مغرب، از چيزهايى كه روزه را باطل میکند خوددارى كند.
روزهیکى از عبادتهای مهم اسلامى است که در هرسال تنها به مدّت یک ماه، ماه مبارک رمضان، بر مسلمانان واجب میشود؛ و یکى از بهترین روشهای خودسازى و تهذیب نفس است.روزه از معدود عباداتى است که گناه بزرگ ریا و خودنمایى نمیتواند در آن نفوذ کند; زیرا شخصى که اهل روزه است و لیاقت بار یافتن به این ضیافت الهى را دارد هرگز بهغیراز خدا به دیگرى فکر نمیکند و شخصى که لیاقت این عبادت بزرگ را ندارد و اهل روزه نیست، بلکه اهل ریا و خودنمایى است، لازم نیست روزه بگیرد و تظاهر کند، بلکه بدون اینکه روزه بگیرد بهدروغ خود را روزهدار نشان میدهد!روزه از ارکان پنجگانه اسلام، ابزار رسیدن به تقوا، سپر آتش جهنّم، موجب سلامتى انسان و خلاصه یکى از بهترین ابزار ترقّى و قرب الى الله است.
اگر واقعاً در تقلیدش درست عمل کرده بوده است نسبت به گذشته وظیفهای ندارد.
روزه ماه مبارک رمضان واجب است و در تکاليف واجب، رضايت و عدم رضايت ايشان شرط نيست و فرد بايد طبق تکليف خود عمل کند و روزه بگيرد.
دختران با تمام شدن نه سال قمري (8 سال و 8 ماه و 25 روز شمسي) بالغ میشوند، ولي چنانچه قادر بر انجام برخي از تکاليف مثل روزه نباشند، انجام آن براي آنها واجب نيست؛ و اگر تا ماه رمضان سال بعد قادر بر قضاي آنهم نباشند، قضا نيز ندارد، ولي براي هرروز بايد فقيري را سير کنند.
سختي کار مجوز افطار روزه نمیگردد و چنانچه بتواند، بايد ساعت کاري خود را تغيير دهد و يا در ماه رمضان کارهاي سبکتري انجام دهد. در غير اين صورت، تنها مجوز افطار اين است که در برخي روزها (مثلاً هفتهای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعي از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد و تا ماه رمضان سال آينده قضاي آن را بجا آورد.
ورزش کردن مجوز افطار روزه نمیگردد و چنانچه بتواند، باید ساعت ورزش خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمانهایی که توان بیشتری برای ورزش کردن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفتهای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.
میتواند این سه روز را خارج از مسافت شرعی رفته و افطار کند و برگردد.
اگر میتوانید اجیر بگیرد و الا کفاره بدهید.
اصل بر عدم توانایی در صورت شک است و در این صورت کافی است کفاره عذر بپردازند و قضا ندارد.
درصورتیکه واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آنهم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت میتوانند روزه نگیرند.
کسي که براثر تجربه يا گفته پزشک يقين دارد و يا احتمال قابلتوجهی میدهد روزه برايش ضرر دارد روزهاش صحيح نيست و نبايد روزه بگيرد بنابراین هرگاه از گفته طبيب حاذق متعهّد خوف ضرر پيدا كنيد كه روزه برايتان ضرر دارد، روزه را افطار میکنید؛ و چنانچه پس از ماه مبارك توانستيد، قضاى آن را بهجا آوريد؛ و اگر بيمارى شما تا ماه رمضان سال بعد ادامه پيدا كرد، قضا بر شما واجب نيست; بلكه براى هرروز فقط يك مد طعام (هفتصد و پنجاه گرم، گندم، برنج و مانند آن) به فقيرى میپردازید؛ و با توجّه به اينكه اشتياق زيادى براى روزه گرفتن داريد، خداوند انشاء الله به شما اجر روزهداران را عنايت خواهد كرد.