عدم لزوم اجازه شوهر و پدر برای روزه رمضان
آیا رضایت پدر یا شوهر برای روزه گرفتن لازم میباشد؟
روزه ماه مبارک رمضان واجب است و در تکاليف واجب، رضايت و عدم رضايت ايشان شرط نيست و فرد بايد طبق تکليف خود عمل کند و روزه بگيرد.
روزه ماه مبارک رمضان واجب است و در تکاليف واجب، رضايت و عدم رضايت ايشان شرط نيست و فرد بايد طبق تکليف خود عمل کند و روزه بگيرد.
میتواند این سه روز را خارج از مسافت شرعی رفته و افطار کند و برگردد.
ورزش کردن مجوز افطار روزه نمیگردد و چنانچه بتواند، باید ساعت ورزش خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمانهایی که توان بیشتری برای ورزش کردن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفتهای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.
مردم معمولاً در فصل تابستان نیز روزه میگیرند و به کارهای زندگی (البته بهصورت سبکتر) ادامه میدهند ولی چنانچه بعضی افراد ضعیف باشند و طاقت روزه پیدرپی نداشته باشند میتوانند یکدرمیان روزهبگیرند و در زمستان بقیه را قضا کنند.
اگر واقعاً در تقلیدش درست عمل کرده بوده است نسبت به گذشته وظیفهای ندارد.
اگر واقعاً در تقلیدش درست عمل کرده بوده است نسبت به گذشته وظیفهای ندارد.
در فرض سؤال روزه بگیرد و هرگاه شوهر از او خوردن غذا و ... را خواست انجام دهد و بعد قضای آن روز را بجا آورد.
کسي که براثر تجربه يا گفته پزشک يقين دارد و يا احتمال قابلتوجهی میدهد روزه برايش ضرر دارد روزهاش صحيح نيست و نبايد روزه بگيرد بنابراین هرگاه از گفته طبيب حاذق متعهّد خوف ضرر پيدا كنيد كه روزه برايتان ضرر دارد، روزه را افطار میکنید؛ و چنانچه پس از ماه مبارك توانستيد، قضاى آن را بهجا آوريد؛ و اگر بيمارى شما تا ماه رمضان سال بعد ادامه پيدا كرد، قضا بر شما واجب نيست; بلكه براى هرروز فقط يك مد طعام (هفتصد و پنجاه گرم، گندم، برنج و مانند آن) به فقيرى میپردازید؛ و با توجّه به اينكه اشتياق زيادى براى روزه گرفتن داريد، خداوند انشاء الله به شما اجر روزهداران را عنايت خواهد كرد.
درصورتیکه واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آنهم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت میتوانند روزه نگیرند و نیز کسي که براثر تجربه يا گفته پزشک يقين دارد و يا احتمال قابلتوجهی میدهد روزه برايش ضرر دارد روزهاش صحيح نيست و نبايد روزه بگيرد بنابراین هرگاه از گفته طبيب حاذق متعهّد خوف ضرر پيدا كنيد كه روزه برايتان ضرر دارد، روزه را افطار میکنید؛ و چنانچه پس از ماه مبارك توانستيد، قضاى آن را بهجا آوريد؛ و اگر بيمارى شما تا ماه رمضان سال بعد ادامه پيدا كرد، قضا بر شما واجب نيست; بلكه براى هرروز فقط يك مد طعام (هفتصد و پنجاه گرم، گندم، برنج و مانند آن) به فقيرى میپردازید؛ و با توجّه به اينكه اشتياق زيادى براى روزه گرفتن داريد، خداوند انشاء الله به شما اجر روزهداران را عنايت خواهد كرد.
درصورتیکه واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آنهم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت میتوانند روزه نگیرند.
درصورتیکه واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آنهم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت میتوانند روزه نگیرند.
معمولاً خواب اختیاری است و جنون اختیاری نیست، اما اغماء نه جنون است و نه خواب. روایات متعددی داریم که روزه از آنها ساقط است اما در مورد اغماء اگر نیمی از روز باشد و قبل از آن نیت کرده باشد احتیاط واجب آن است که قضا کنند اما اگر تمامروز باشد از او ساقط است.