انسان نمی‌تواند به خاطر ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر به‌قدری ضعف پيدا كند كه تحمّل آن بسيار مشكل شود، می‌تواند روزه را بخورد و همچنين اگر خوف بيمارى داشته باشد.
این کار مبطل روزه نیست ولی سزاوار است روزه‌دار از آن بپرهیزد.
استفاده از آن اشکالی ندارد.
خوردن قرص، روزه را باطل می‌کند، چنانچه امکان تغییر ساعت استفاده از آن، به قبل از اذان صبح و بعد از اذان مغرب وجود داشته باشد و این کار برای بدن ضرر نداشته باشد باید روزه بگیرد، در غیر این صورت نباید روزه بگیرد.
با خوردن حتی یک قطره آب، روزه باطل می‌شود و اینکه برخی می‌گویند اگر روزه‌دار تشنه شد می‌تواند آب بخورد و روزه او هم باطل نمی‌شود هم ازنظر سند و هم ازنظر دلالت اشکال دارد و اگر کسی چنین فتوایی دهد خلاف فتوای فقهای اسلام است.
درصورتی‌که چیزی از خون کم شود روزه صحیح است؛ ولی در صورت اضافه کردن چیزی به خون و یا تعویض خون احتیاط واجب آن است قضای آن روز را بجا آورد.
موجب بطلان روزه نمی‌شود مگر اینکه آلوده به آب دهان شود و آن را بیرون آورد و سپس وارد دهان کند و رطوبت آن ابزار به‌قدری باشد که در آب دهان مستهلک نشود و آن را فروبرد.
موجب بطلان روزه نمی‌شود مگر اینکه آلوده به آب دهان شود و آن را بیرون آورد و سپس وارد دهان کند و رطوبت آن ابزار به‌قدری باشد که در آب دهان مستهلک نشود و آن را فروبرد.
اگر به فضاى دهان وارد نشود یا بدون اختیار فرورود مانعى ندارد.
كسى كه می‌خواهد روزه بگيرد بهتر است پيش از اذان صبح دندان‌هایش را بشويد و خلال كند و اگر بداند غذايى كه لاى دندان مانده در روز فرو می‌رود احتياط واجب آن است كه قبلاً آن را بشويد و خلال كند و اگر نكند و غذا فرورود روزه را تمام كند و بعد قضا نمايد.
