درصورتی‌که ترک دستشویی در روز ضرری نداشته باشد اقدام کند در غیر این صورت روزه صحیح است. بنابراین آنچه جنبه اضطرار دارد ضرری به روزه او نمی‌زند ولی بعدازآن غسل کند و اگر مشقت دارد تیمم نماید.
هرگاه روزه‌دار در حال بيرون آمدن منى از خواب بيدار شود واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند.
اگر روزه‌دار به‌قصد بيرون آمدن مني، استمناء (خودارضايي) کند روزه‌اش باطل می‌شود هرچند مني از او بيرون نيايد؛ اما اگر بی‌اختیار در حال خواب يا بيداري بيرون آيد، روزه باطل نمی‌شود.
بازي و شوخي با همسر براي روزه‌دار کراهت دارد و اگر بدون قصد بيرون آمدن مني چنين کند درصورتی‌که عادت نداشته باشد که به اين مقدار بازي و شوخي مني از او خارج شود ولي اتفاقاً مني بيرون آيد روزه‌اش صحيح است. ولي اگر به‌قصد بيرون آمدن مني باشد حتي اگر مني خارج نشود روزه‌اش باطل است.
اولاً: اگر مجبور نبوده، نباید آب می‌خورد.ثانیاً: اگر مجبور بوده و نمی‌توانسته به سفر شرعی برود کفاره ندارد و الا دو کفاره دارد: یکی برای افطار به حلال و دیگری برای افطار به حرام.
درصورتی‌که منی بی‌اختیار از او خارج‌شده باشد روزه او قضا هم ندارد.
واجب است که بر روی شکم نخوابد و اگر عمداً خوابید و جنب شد روزه‌اش باطل است و بنا بر احتیاط واجب باید کفاره عمد بدهد.
در فرض سؤال، روزه صحیح است اما مرتکب معصیت بزرگی شده است.
اگر شک در مقدار دقیق سن خود دارد فعلاً نسبت به آن زمان وظیفه‌ای ندارد
اگر شک در مقدار دقیق سن خود دارد فعلاً نسبت به آن زمان وظیفه‌ای ندارد.
با توجه به اینکه ادامه آن اختیاری است بنا بر احتیاط واجب باطل است و کفاره دارد.
