مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

روزه‌دارى كه محتلم شده اگر بداند منى در مجرا باقی‌مانده و درصورتی‌که پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى بيرون می‌آید بهتر است قبلاً بول كند ولى واجب نيست.

شخص روزه‌دارى كه محتلم شده می‌تواند بول و استبراء از بول كند هرچند می‌داند به‌واسطه آن باقيمانده منى از مجرا بيرون می‌آید، حتّى اگر غسل كرده باشد اين كار براى روزه‌اش ضررى ندارد هرچند با خارج شدن باقيمانده منى از مجرا بايد مجدداً غسل كند.

هرگاه روزه‌دار می‌داند كه اگر در روز بخوابد محتلم می‌شود، يعنى در خواب منى از او بيرون می‌آید، جايز است بخوابد و چنانچه محتلم شود براى روزه او اشكالى ندارد.

اگر یقین دارد که منجر به خروج منی می شود، روزه باطل و بنابر احتیاط واجب کفاره عمد دارد.

درصورتی‌که ترک دستشویی در روز ضرری نداشته باشد اقدام کند در غیر این صورت روزه صحیح است. بنابراین آنچه جنبه اضطرار دارد ضرری به روزه او نمی‌زند ولی بعدازآن غسل کند و اگر مشقت دارد تیمم نماید.

اگر شک در مقدار دقیق سن خود دارد فعلاً نسبت به آن زمان وظیفه‌ای ندارد.

در فرض سؤال، قضا دارد ولی کفاره ندارد؛ و به‌طورکلی، درصورتی‌که می‌دانسته کاری مبطل است ولی در زمان انجام آن فراموش کرده است و بعد از عمل یادش آمده باید قضای آن را بجا آورد ولی کفاره ندارد.

اولاً: اگر مجبور نبوده، نباید آب می‌خورد.ثانیاً: اگر مجبور بوده و نمی‌توانسته به سفر شرعی برود کفاره ندارد و الا دو کفاره دارد: یکی برای افطار به حلال و دیگری برای افطار به حرام.

هرگاه روزه‌دار در حال بيرون آمدن منى از خواب بيدار شود واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند.

واجب است که بر روی شکم نخوابد و اگر عمداً خوابید و جنب شد روزه‌اش باطل است و بنا بر احتیاط واجب باید کفاره عمد بدهد.

درصورتی‌که منی بی‌اختیار از او خارج‌شده باشد روزه او قضا هم ندارد.

بازي و شوخي با همسر براي روزه‌دار کراهت دارد و اگر بدون قصد بيرون آمدن مني چنين کند درصورتی‌که عادت نداشته باشد که به اين مقدار بازي و شوخي مني از او خارج شود ولي اتفاقاً مني بيرون آيد روزه‌اش صحيح است. ولي اگر به‌قصد بيرون آمدن مني باشد حتي اگر مني خارج نشود روزه‌اش باطل است.