با توجه به اینکه ادامه آن اختیاری است بنا بر احتیاط واجب باطل است و کفاره دارد.
در فرض سؤال، روزه صحیح است اما مرتکب معصیت بزرگی شده است.
چون درواقع نیت مبطل کرده است روزه باطل‌شده ولی کفاره ندارد.
اگر روزه‌دار به‌قصد بيرون آمدن مني، استمناء (خودارضايي) کند روزه‌اش باطل می‌شود هرچند مني از او بيرون نيايد؛ اما اگر بی‌اختیار در حال خواب يا بيداري بيرون آيد، روزه باطل نمی‌شود.
اگر چنین قصدی داشته باشد برای روزه او اشکال دارد.
1- اگر با قصد بيرون آمدن مني اين کار را انجام دهد (هرچند بيرون نيايد) روزه‌اش باطل است.2- اگر چنين قصدي نداشته ولي عادت داشته با اين مقدار تحريک، مني از او خارج شود و اتفاقاً بيرون آيد روزه‌اش باطل است و علاوه بر قضا، کفاره جمع نيز دارد.3- اگر يقين داشته با اين کار مني بيرون نمی‌آید اما اتفاقاً بيرون آيد روزه‌اش صحيح است.
درصورتی‌که بعداً نیز خارج نشود کفاره ندارد اما اگر خارج شود کفاره دارد، البته اگر قصد خروج منی را داشته و لو اینکه منی خارج نشده است روزه باطل است.
اگر شک در مقدار دقیق سن خود دارد فعلاً نسبت به آن زمان وظیفه‌ای ندارد
