كسى كه در شب ماه رمضان وقت براى غسل و تيمّم ندارد اگر خود را جنب كند روزه‌اش بنا بر احتیاط واجب باطل است و قضا و كفّاره نیز بنا بر احتیاط واجب به‌جا آورد.
اگر عذر از غسل کردن داشته و وظیفه او تیمم بدل از غسل بوده روزه صحیح است اما اگر قصد داشته در تنگی وقت تیمم کند اشکال دارد و بنا بر احتیاط واجب قضا و کفاره دارد.
درصورتی‌که عمداً با حال جنابت وارد روزه نشده روزه او صحیح است.
کسی که در شب ماه رمضان وقت برای غسل ندارد اگر خود را جنب کند، چنانچه وقت برای تیمم داشته باشد و تیمم کرده است روزه‌اش صحیح است هرچند بنا بر احتیاط واجب کاری خلاف انجام داده است.
اگر شخص جنب عمداً تا اذان صبح غسل نكند بنا بر احتياط واجب روزه‌اش باطل است و کفاره عمد دارد، ولى اگر توانايى بر غسل ندارد يا وقت تنگ است تيمّم نمايد، امّا اگر از روى عمد نباشد روزه‌اش صحيح است.
احتیاط آن است که آن روز را غسل کند و روزه بگیرد و بعداً قضا کند.
هرگاه چنين كسى بخوابد و بيدار شود و بداند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح براى غسل كردن بيدار می‌شود چنانچه بخوابد و بيدار نشود بنا بر احتیاط واجب بايد روزه آن روز را قضا كند، هم‌چنین است اگر براى دفعه سوم بخوابد و بيدار نشود، ولى در هیچ‌یک از این‌ها كفّاره بر او واجب نمی‌شود.
اگر گمان كند به‌اندازه غسل وقت دارد و خود را جنب كند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده و تيمّم كند روزه‌اش صحيح است.
باطل شدن روزه به خاطر بقاء بر جنابت مخصوص روزه ماه رمضان و قضاى آن است و در روزه‌هاى ديگر موجب بطلان نمی‌شود.
هرگاه روزه‌دار بعد از اذان صبح و در طول روز، محتلم شود (در خواب جنب شود) روزه‌اش صحيح است و بهتر است فوراً غسل کند اما اگر نکند براي روزه‌اش اشکالي ندارد.
خوابى كه در آن محتلم شده خواب اوّل حساب نمی‌شود ولى اگر از آن خواب بيدار شود و دوباره بخوابد خواب اوّل حساب می‌شود.
