وظیفه زن در صورت عدم ادای روزه در سال اوّل تکلیف
اگر خانمى در سال اوّل تکلیف، روزه نگیرد تکلیف او چیست؟
در فرض سؤال، کفّاره ندارد، خواه جاهل مقصّر بوده یا قاصر؛ ولى اگر عمداً و آگاهانهروزه نگرفته کفّاره دارد و در تمامصورتهای مسئله، قضا لازم است.
در فرض سؤال، کفّاره ندارد، خواه جاهل مقصّر بوده یا قاصر؛ ولى اگر عمداً و آگاهانهروزه نگرفته کفّاره دارد و در تمامصورتهای مسئله، قضا لازم است.
هرگاه يقين كند كه آن روز اوّل ماه رمضان است و عمداً روزه خود را باطل كند، بعد معلوم شود كه آخر شعبان بوده، كفّاره بر او واجب نيست.
در فرض سؤال، باید قضا کنند و یک کفاره بپردازند و کفاره تأخیر ندارد.
در فرض سؤال به تنهائى بنا بر احتیاط واجب کفایت نمیکند.
اگر روزهدار به چيز حرامى روزه خود را باطل كند، بنا بر احتياط واجب بايد كفّاره جمع بدهد، يعنى هم يك بنده آزاد كند و هم دو ماه روزه بگيرد و هم شصت فقير را سير كند (يا به هرکدام از آنها يك مد طعام كه تقریباً 750 گرم است بدهد) و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد هرکدام كه ممكن است بايد انجام دهد (خواه آن چيز حرام، مانند شراب و زنا باشد يا مانند نزديكى كردن با همسر خود در عادت ماهانه).
اگر شك كند آخر رمضان است يا اوّل شوال و عمداً روزه را باطل كند بعد معلوم شود روز عيد بوده كفّاره ندارد.
برنج بهتنهایی کافی است.
كسى كه براى كفّاره روزه، اطعام شصت فقير را انتخاب كرده بايد به هرکدام يك مد طعام (تقریباً 750 گرم) بدهد و نمیتواند چند مد را به يك نفر بدهد، مگر اينكه دسترسى به شصت فقير پيدا نكند، ولى اگر اطمينان داشته باشد كه فقير طعام را به عيالات خود مىدهد و با آنها میخورد، میتواند براى هر يك از عيالات او، هرچند صغير باشند، يك مد به آن فقير بدهد.
هرگاه مرد در ماه رمضان همسر خود را اکراه به مفطرات ديگر (بهغیراز جماع) كند گناه كرده، امّا كفّاره بر هیچکدام واجب نيست؛ ضمناً آنکسی كه روزهاش را خورده، بايد قضا كند.
در فرض سؤال کفاره عمد ندارد ولی باید توبه کند و به ازا هرروز یک فقیر (کفاره عذر) را سیر کند.
در تمام کفارات این حکم جاری است، در تمام کفارات این حکم جاری است.