مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

روزه‌اش صحیح است.

در فرض سؤال نمی‌تواند به مسافرت برود و اگر مسافرت کند کار حرامی مرتکب شده است و بعد از ماه رمضان باید علاوه بر قضا، کفاره تأخیر نیز بدهد.‌

باطل است ولی کفاره ندارد.‌

درصورتی که فرصت انجام قضا را داشته اید و بعداً مریض شده اید هم کفاره عذر دارد و هم کفاره تأخیر و الا دادن کفاره عذر کافی است.

اگر از چند ماه رمضان روزه قضا بر ذمّه دارد قضاى هرکدام را اوّل‏ بگيرد مانعى ندارد، ولى اگر وقت براى قضاى رمضان آخر تنگ‌شده باشد بايد بنا بر احتياط واجب اوّل قضاى رمضان آخر را بگيرد.

درصورتی‌که وقت قضا تنگ نبوده بنا بر احتیاط واجب باید اعاده نماید و در این حکم بین اینکه همان روز متوجه شود یا چند روز بعد فرقی وجود ندارد.‌

در فرض سؤال باید انتظار بکشد تا زمانی که توانایی پیدا کند خودش یا اجیری را مأمور نماید قضای روزه‌ها را بجا آورد و اگر توانایی پیدا نکرد استغفار کافی است.‌

کفاره ندارد ولی روزه باطل است.‌

روزه‌هايى كه به خاطر مسافرت يا بيمارى و مانند آن ترك شده، بايد قضا كند.

هرگاه روزه ماه رمضان را عمداً یا به‌واسطه عذرى نگيرد و تا رمضان آينده عمداً قضاى آن را بجا نياورد درحالی‌که عذرش برطرف شده، بايد بعداً روزه را قضا كند و براى هرروز يك مد طعام كفّاره بدهد، همچنين اگر در قضاى روزه كوتاهى كند تا وقت تنگ شود و در تنگى وقت عذرى پيدا كند، بايد بعداً هم قضا به‌جا آورد و هم كفّاره دهد، امّا اگر كوتاهى نكرده و اتفاقاً در تنگى وقت عذرى پیداشده فقط قضا لازم است.

كسى كه به‌واسطه بيمارى يا حيض و نفاس روزه ماه رمضان را نگيرد و پيش از پايان ماه‏ رمضان از دنيا برود لازم نيست روزه‌هايى را كه نگرفته براى او قضا نمايند.

قضا دارد و کفاره ندارد.‌