تصرف در پول کفاره کنار گذاشتهشده
با توجه به اینکه پرداخت کفاره واجب فوری نیست آیا شخصی پول کفاره را کنار گذاشت، میتواند در آن تصرف کند؟
با توجه به اینکه کفاره نیز فوریت عرفی دارد باید همان را پرداخت نماید.
با توجه به اینکه کفاره نیز فوریت عرفی دارد باید همان را پرداخت نماید.
نفر اول تنها روزه آن روز را قضا میکند؛ چون تعمد بر بقاء بر جنابت نداشته و از روی جهل تیمم نکرده است و جهل هرچند عن تقصیر باشد کفاره ندارد.ولی نفر دوم علاوه بر قضا، کفاره جمع (احتیاط واجب) میپردازد. چون علم به بطلان داشته هرچند علم به کفاره نداشته و علم به کفاره شرط نیست.
بعد از غروب آفتاب با هر چیزی افطار کند روزه باطل نمیشود ولی افطار به حرام از اجر و پاداش او میکاهد ولی افطار به حرام قبل از غروب آفتاب، روزه را باطل میکند و کفاره جمع دارد.
کفاره تأخير و عذر، به ازا هرروز يک مد طعام (معادل 750 گرم گندم و مانند آن) و يا اطعام يک فقير است بهگونهای که يک انسان را سير کند، همچنین پرداخت پول بجای کفاره کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان میکند.
آزاد کردن زندانی مصداق ولاء عتق نیست.
با توجه به آنچه نوشتهشده است کفاره شکستن روزه قضای رمضان را بدهد.
كفّاره روزه یکی از سه چيز است: آزاد كردن يك بنده، يا دو ماه روزه گرفتن، يا شصت فقير را سير كردن (و اگر به هرکدام يك «مُد» كه تقریباً 750 گرم است گندم يا جو يا مانند آنها بدهد كافى است)؛ و در زمان ما كه بنده آزاد كردن موضوع ندارد در ميان دو چيز ديگر مخيّر است و بهجاى گندم میتواند مقدار نانى بدهد كه گندم آن بهاندازه يك «مُد» است.
درجایی كه بايد پیدرپی روزه بگيرد اگر در وسط يك روز را عمداً روزه نگيرد بايد همه را از نو بهجا آورد.
جایز نیست و کفایت نمیکند مگر اینکه تا قبل از مصرف آن توسط فقیر رضایت صاحبمال را به دست آورد.
هرگاه هیچیک از اين سه كار ممكن نشود هرچند «مُد» كه میتواند به فقرا اطعام كند و اگر نتواند بايد 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هرچند روز كه میتواند بهجا آورد و اگر نتواند استغفار كند و همين اندازه كه در قلب بگويد: «استغفرالله» كافى است و واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.
در فرض سؤال؛ مرتکب گناه بزرگی شده است اما اگر قبل از ظهر بوده است کفاره ندارد و اگر بعد از اذان ظهر بوده است کفاره آن سیر کردن ده فقیر و درصورتیکه نتواند، باید سه روز روزه بگیرد. (بنا بر احتیاط مستحب، این سه روز، پشت سر هم باشد.)