این کتاب از منابع معتبر شیعه نمی‌باشد؛ یعنی به‌عنوان کتاب مرجع در منابع شیعه نیست؛ زیرا اکثر ادعیه موجود در آن، از منابع دیگر شیعی نقل‌شده است البته عدم اعتبار یک کتاب به دلیل بر عدم اعتبار تمام محتوای آن نمی‌باشد؛ لذا ادعیه‌ای که از کتب معتبر مانند «مفاتیح نوین» در آن نقل‌شده است، معتبر و مفید خواهد بود. ان‌شاءالله
آثار آنها خالی از اشکال نیست.
هرگونه خبرى که انتشار آن به حال جامعه مضر است، یا سبب بیدارى دشمنان یا بهره‌برداری سوء آنان می‌شود، یا موجب تفرقه بین صفوف مسلمین می‌گردد، یا ایجاد یأس و وحشت و بدبینی می‌کند، یا تبعات دیگرى مانند آنچه گذشت دارد، چنین اخبارى نباید انتشار یابد. به همین دلیل در زمان جنگ، بسیارى از اخبار موقتاً مکتوم می‌ماند و پس از برطرف شدن خطر، فاش می‌گردد. شبیه این معنا، در موارد دیگر نیز کاملاً ممکن است.
برای محققینی که اطلاعات کافی داشته و پایه اعتقادی محکمی دارند و در اعتقادات آنان خللی وارد نمی شود مانعی ندارد.
کتاب نجم الثاقب کتاب خوبی است، اما نمی توان گفت که هر آنچه در آن بیان شده، معتبر می باشد.
حدّ افشاى آن تا آنجاست که تولید ضرر و زیانى براى جامعه نکند.
کم‌فروشی معنى خاصی دارد که در معاملات تصوّر می‌شود و مفهوم عامی دارد که هر کس از کار خودش کم بگذرد (و به‌اصطلاح بدزدد) مصداق آن خواهد بود؛ و در مورد خبر، اگر خبر را به‌طور ناقص و دست‌وپاشکسته نقل کنند، یا اصلاً بعضى از اخبار را نقل کنند و بعضى را نقل نکنند، شبیه آن است که کم‌فروشی کرده‌اند.
اخبارى که افشاى آن سبب سوءاستفاده افراد منحرف، یا آگاهى دشمن، یا ضرر و زیانى در سطح جامعه شود، یا آبروى فرد یا گروهى را به خطر می‌اندازد، یا افشاى اسرار خصوصى افراد را در پى دارد، جزء اخبار محرمانه به شمار می‌رود.
خبر موثّق را از چند طریق می‌توان شناخت: نخست از طریق وثاقت راوى; یعنى ناقل خبر شخص مورد اعتمادى باشد. دوّم، از طریق مقبولیت عمومى، یعنى اگرچه راوى شناخته‌شده نیست، امّا خبر در میان مردم چنان شهرتى دارد که موجب اطمینان می‌شود. سوّم، از طریق محتواى خبر، یعنى مضمون خبر چنان مستدل و توأم با قرائن است که خود گواه صحت خویش است.
معمولاً براى تحلیل اخبار باید از قرائن و شواهد و سوابق موجود و مسائل مشابه استفاده کرد. اگر به نتیجه قطعى برسند، می‌توانند به‌طورقطع قضاوت کنند. در غیر این صورت، باید روى عنوان احتمالى بودن تکیه شود تا مطلبى برخلاف واقع نگفته باشند.
در صورت تغییر محتوا، هم دروغ و هم تهمت محسوب می‌شود; ولى تلخیص کردن و نقل به معنى مانعى ندارد.
تسامح و مدارا معانى مختلفى دارد. اگر منظور سازش با مخالفان اسلام و میدان دادن به دشمن براى ضربه زدن به دوست است، چنین چیزى جایز نیست; امّا اگر منظور همزیستى مسالمت‌آمیز، با گروه مای سالم، یا پیروان مذاهب دیگر باشد، به‌گونه‌ای که ضررى به حال مسلمین و آیین اسلام نداشته باشد، جایز است.
