مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

معیار، رعایت موازین شرعى و جدا کردن حلال از حرام است.

در چنین فرضی اشکالی ندارد.

در تواریخ اسلامى و سیره پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله)، یا ائمّه هدى (علیهم‌السلام) دیده می‌شود.

هرگاه خالى از سخن خلافى باشد و اهداف سازنده‌ای حاصل گردد، اشکالى ندارد.

کاملاً امکان‌پذیر است; مشروط بر این‌که در محتواى آن دقّت کافى شود.

زنان باید در همه حال، وقار اسلامى خود را حفظ کنند.

هرگاه قرینه‌ای بر جدی نبودن وجود داشته باشد، اشکالى ندارد.

طنز دینى آن است که اولا: هدف صحیحى را دنبال کند؛ و ثانیاً: خالى از خلاف شرع باشد.

اگر صرفاً تضییع اوقات باشد، کار خوبى نیست، ولى اگر بدآموزى و خلاف شرع در آن باشد، حرام است.

اگر در عرف مصداق اهانت و اسائه به معصومین (علیهم‌السلام) محسوب شود و او از این مطلب آگاه است، سبب ارتداد او می‌گردد و احکام مرتد با نظر حاکم شرع درباره او جاری می‌شود.

هرگونه طنز و تقلید صدا و حرکات که موجب آزار یا اهانت به افراد شود شرعاً جایز نیست و نگاه کردن به آن نیز اشکال دارد.

در صورتی که نیت گوینده و شنونده این نباشد مانعی ندارد.‌