کشتن حیوانات موذی
کشتن و از بین بردن حیوانات موذی چه حکمی دارد؟
اگر هیچ راه دیگری برای دور کردن این قبیل موجودات وجود نداشته باشد کشتن آن ها مانعی ندارد.
اگر هیچ راه دیگری برای دور کردن این قبیل موجودات وجود نداشته باشد کشتن آن ها مانعی ندارد.
کشتن و آزار حیوانات غیر موذى اشکال دارد، و حمایت از آنان خوب است.
کشتن و آزار حیوانات غیر موذى اشکال دارد، و حمایت از آنان خوب است؛ ضمنا در صورت کشتن حیوانات غیر موذی، چنانچه مالکی دارد باید قیمت آن را به مالکش بدهد.
چنانچه مالکی دارد باید قیمت آنرا به مالکش بدهد و اگر مالک خاص ندارد نباید بی جهت حیوان را کشت.
چنانچه فایده ای از قبیل پاسبانی خانه و گله و صید و مانند آن داشته باشند مانعی ندارد.
تفاوتى از این جهت میان سگها نیست، و معمولا مسلمانان از سگ ها براى سه منظور استفاده مى کردند: پاسبانى خانه، پاسبانى باغ، و پاسبانى از گلّه. و در کتب فقهى ما درباره این سه نوع سگ بحث شده، و به عنوان «کلب الحارس» و «کلب الماشیه» و «کلب الحائط» از آنها یاد شده است.
هرگونه عملى که سبب انقراض حیوانات شود، و از این ناحیه ضرر و زیانى به جامعه برسد، جایز نیست.
در فرض سؤال، به عنوان حقّ الزّحمه مانعى ندارد.
در صورت ایجاد مزاحمت، مانعى ندارد.
هرگاه آب دهان یا بینى یا رطوبت دیگرى از حیوان حرام گوشت (مانند گربه) در بدن یا لباس نمازگزار باشد مادام که عین آن برطرف نشده نماز با آن اشکال دارد، امّا اگر خشک شود و عین آن برطرف گردد نماز صحیح است.
نگهدارى حیوانات براى اهدافى که در بالا ذکر شد، نه تنها مانعى ندارد، بلکه فواید معنوى و مادّى نیز در بر دارد ولى طورى باشد که منتهى به اسراف یا آزار حیوانات نشود.
معروف در روایات کبوتر، خروس و پرستوست نه هر پرنده ای.