تهمت زدن به کفار
تهمت زدن به کفار اعم از حربی و غیر حربی چه حکمی دارد و آیا حلالیت گرفتن لازم است؟
تهمت زدن به هیچکس جایز نیست و اگر کافر حربی نباشد باید از او حلیت بگیرد.
تهمت زدن به هیچکس جایز نیست و اگر کافر حربی نباشد باید از او حلیت بگیرد.
اگر زخم و جراحتی وارد کرده باشد باید خسارت دهد در غیر این صورت نیز اگر زحمتی وارد کرده است حلالیت بگیرد.
شفاعت از مجرمانی که از کار خود پشیمان بوده و حاضر به جبران هستند و جنبه حق الناس و حدود قطعی شرع ندارد، مانعی ندارد.
بابت ظلمی که انجام داده حلالیت بگیرد.
گفتن لازم نیست ولی با اعمال نیک آینده جبران کند.
ظاهراً ادلهی شرع این است که باید برای جبران آن دیه بدهد ولی اگر مجنی علیه مجبور شود هزینههایی برای رفع نقایص ظاهری متحمل شود که در عرف آن را ضروری بداند و این هزینهها از دیه زیادتر باشد میتواند مقدار اضافی را نیز از جانی بگیرد. اضافه بر این اگر نقص زیبایی شدید باشد احتیاط دادن ارش است و در مورد جبران خسارت سایر موارد در صورت امکان از صاحبان حق حلالیت بطلبید و اگر این کار ممکن نیست برای آنها کار خیر کنید تا آنها از شما راضی شوند.
در صورتی که صاحب حق روی این شخص حساسیت خاصی ندارد مانعی ندارد.
هرگاه صاحب حقّ از صمیم دل گذشت کند، ذمّه میّت برى مى شود; ولى اگر بستگان میّت مى دانند که صاحب حقّ در اثر حیا یا اجبار چنین گفته، باید رضایت او را تحصیل کنند
در صورتی که عمدا نباشد مرتکب حرام نشده ولی سزاوار است در این گونه موارد عذر خواهی شود.
در صورتیکه بدن مجروح شود یا کبودی و سرخی و مانند آن بر بدن بماند دیه دارد.