مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که طبق تشخيص طبيب متدین تنها راه علاج نباشد، جايز نيست.

مصرف داروى مذكور جايز نيست و نوعى از مواد مخدّر محسوب می‌شود.

رجوع به آن‌ها حرام است.

جایز نیست مگر اینکه به تشخیص پزشک حاذق متدین راه منحصر درمان باشد.

درصورتی‌که ضرر مهمی داشته باشد، خوردن آن حرام است.

اين كار جايز نيست، مگر به مقدار ضرورت; آن‌هم درجایی كه هيچ راه ديگرى وجود نداشته باشد.

اگر راه درمان آن‌ها منحصر به شنيدن موسيقى باشد، به مقدار ضرورت مانعى ندارد.

تنها در صورت ضرورت بی‌اشکال است.

چنانچه با تجویز پزشک باشد مانعی ندارد.

تنها در صورتى جايز است كه ضرورت قطعى پيدا كند و داروى منحصربه‌فرد باشد و جانشينى نداشته باشد و غالباً چنين نيست.

اگر راهی دارد باید از طریق همسر هرچند با انجام ازدواج موقت اقدام نماید در غیر این صورت در موارد ضروری به‌قدر ضرورت اشکالی ندارد.