برائت گرفتن از ولی در صورت بیهوش بودن بیمار
اگر بيمار كاملاً بیهوش باشد، به هنگام عمل جرّاحى بر روى بيمار بیهوش، از کدامیک از كسان بيمار بايد اذن گرفت؟ آيا ترتيب، يا اولویتی در كار است؟
از ولی شرعى او اذن بگيرد و اگر ولی شرعى نداشت از حاكم شرع.
از ولی شرعى او اذن بگيرد و اگر ولی شرعى نداشت از حاكم شرع.
بهترين راه براى حلّ مشكل پزشكان ازنظر ضمان شرعى اين است كه از طريق رسانههای گروهى و طرقِ ديگرِ اعلان همگانى، اعلام شود كه پزشكان نهايت سعى و كوشش و دقّت خود را براى درمان بيماران به كار میگیرند، ولى با توجّه به جهات مختلف، اعم از كمبودهاى علم پزشكى و وسايل شناخت بیماریها و اختلاف وضع جسمى و روحى بيماران و خطاهاى احتمالى كه در طبيعت هر انسانى نهفته است، ممكن است عوارضى پيش آيد، پزشكان در برابر آن مسئول نيستند; و مراجعه به پزشك به معناى قبول اين رفع مسئولیت است. البتّه در برابر عوارضى كه براثر سهلانگاری و تقصير حاصل شود، مسئولیت آنها به قوّت خود باقى است. اين اعلان ممكن است بهصورت تابلويى در تمام مطبها و بیمارستانها نيز نصب شود، بهطوریکه به همه مراجعين تفهيم گردد و در مورد جرّاحیهای مهم برائت خصوصى نيز گرفته شود.
چنانچه قبلاً مسئله را با بيمار در ميان بگذارد و به او تفهيم كند و او رضايت بدهد مانعى ندارد.
در فرض سؤال پزشک را نمیتوان محکومبه دیه کرد.
درصورتیکه احتمال عقلايى نجات در كار نباشد نبايد اقدام كنند ولى در صورت اقدام و اخذ برائت پزشكان ضامن نيستند و حكم قتل ندارد؛ مشروط بر اینکه نجات او محتمل باشد.
كار بسيار بدى کردهاند، ولى دیهای بر آنها نيست.
الف) چنانچه خطاى او از روى تقصير نبوده ضامن نيست.ب) هرگاه قبلاً برائت جسته و كوتاهى نكرده امّا خطا كرده ضامن نيست.
درصورتیکه در مسئله زايمان خلافى از عامل (دكتر زايمان) سر نزده و سهلانگاری و کوتاهی نکرده، ضامن نيست.
پزشك گناه كرده و بايد تعزير شود.
درصورتیکه واقعاً کوتاهی کردهاند تعزیر دارند. ضامن نیست ولی در صورت کوتاهی تعزیر دارد.