مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

جایز نیست.‌

احتياط واجب آن است كه شوهر هزينه درمان او را بدهد.

درصورتی‌که زن مقصّر نبوده باشد احتياط واجب آن است كه نفقه او را بپردازد.

مداوا در حدّ متعارف جزء نفقه است.

اين بيمارى از عيوب مجوّز فسخ نكاح نيست.

درصورتی‌که قبلاً زوج و كسان او اظهار داشته‌اند كه از سلامت كامل برخوردار است زوجه می‌تواند به‌عنوان تدليس، نكاح را فسخ كند. در غير اين صورت، هرگاه ثابت شود زندگى با آن مرد مستلزم عسر و حرج شديد است حق دارد از حاكم شرع تقاضاى طلاق كند.

بيمارى صرع موجب خيار فسخ در عقد نكاح نيست; بنابراين اگر زوج بخواهد زوجه را طلاق دهد. چنانچه عروسى نموده‌اند بايد تمام مهر را بپردازد.

اين عيب از عيوب موجب فسخ نكاح نيست; مگر اينكه قبلاً شرط صحّت كامل كرده باشند. كه در اين صورت زن حقِّ فسخ از باب خيار تدليس دارد.

الف) چنانچه بيمارى آن‌ها در حد خطرناك بوده باشد اشكال دارد.ب) درصورتی‌که بيم خطراتى می‌رود بر پزشك لازم است كسان بيمار و همسرش را در جريان قرار دهد.ج) هرگاه زن آلوده شود شوهر می‌تواند او را طلاق دهد و اگر مرد آلوده شود زن می‌تواند از حاكم شرع تقاضاى طلاق كند؛ و درصورتی‌که بيمارى مرد خطرناك باشد زن ناشزه محسوب نمی‌شود.د) درصورتی‌که در مرحله خطرناكى باشد بايد اعلام كند.

ازدواج با مبتلايان به ايدز باطل نيست، ولى چنانچه اطّلاع نداشته قابل‌فسخ است. امّا احتياط آن است كه زن با اجازه حاكم شرع خود را مطلقه كند؛ و درهرصورت، اگر آميزش خطر ابتلا به ايدز را به همراه داشته باشد، جايز نيست.

درصورتی‌که واقعاً مخل‌ روابط زناشويى باشد، حقّ فسخ ثابت است.

هرگاه زن به خاطر ناتوانى مرد از نزديكى، عقد را بر هم زند، شوهر بايد نصف مهر او را بپردازد، ولى اگر به خاطر يكى ديگر از عیب‌هایی كه گفته شد مرد يا زن عقد را بر هم زند، چنانچه باهم نزديكى نكرده باشند چيزى بر مرد نيست و اگر آميزش كرده باشند بنا بر احتياط واجب بايد تمام مهر را بپردازد.