مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مانعی ندارد که از اموال صغیر برای نفقه او خرج شود.

آری؛ صحیح است.

مانعى ندارد که شخص ثالثى ضمانت نفقه را بنماید.

می تواند ملتزم شود که این حقوق را مطالبه نکند ولی اسقاط آن جایز و صحیح نیست.‌

چنانچه شوهر در مورد نحوه مصرف پولي که به همسرش می‌دهد شرط خاصي کند (مثلاً خرجي منزل باشد) مصرف آن پول در جاي ديگر، بايد با اجازه او باشد، ولى اگر حقّ نفقه را به او واگذار می‌کند زن در مصرف آن مختار است.

طبق رسم و عادتي که در محيط ما وجود دارد، دختر قبل از مراسم عروسي در خانه پدر زندگي می‌کند و درنتیجه نفقه بر عهده شوهر نيست (هرچند او بدهد) و درهرحال لازم نيست زوجه در کارهايش از شوهر اجازه بگيرد.

اگر يقين ندارند از راه حرام تهیه‌شده، تصرف در آن مانعي ندارد اما اگر يقين دارند و صاحب آن را می‌شناسند بايد به صاحبش برگردانند وگرنه ما به شما اجازه می‌دهیم تصرف کنيد و معادل آن را که تصرف کرده‌اید به نيازمندي بپردازيد؛ و اگر تمکن نداريد بر ذمه بگيريد و هر موقع که توانستيد، بپردازيد.

درصورتی‌که فرزند، پدر نداشته باشد یا پدرش فقیر باشد، بر مادر در صورت توانایی واجب است که نفقه او را بدهد.

زوج ملزم به تهيّه اقلام نفقه نيست، بلكه فقط وظيفه دارد پول آن را بپردازد. مگر این‌که در عرف محل تهيّه همه يا بعضى از اقلام نفقه بر عهده زوج باشد كه در اين صورت حاكم شرع می‌تواند زوج را وادار به اين كار كند.

آنچه واقعاً مورد حاجت است و مرد قدرت بر آن دارد بر او لازم است.

جایز نیست و نفقه واجب است.

نوعی تمکین است مگر در صورتی که زن مانع از نزدیکی از قبل باشد.‌