ظاهر این است در صورتی که مهریّه ی زن نقد بوده و مرد توانایی پرداخت مهریه را به صورت یکجا یا اقساطی دارد و پرداخت نمی کند، زن مى تواند بدون گرفتن مهر مؤجّل خود را مطلقاً تسلیم شوهر نکند و در این مدّت بر زوج واجب است نفقه او را بدهد و الا نفقه واجب نمی باشد.
پرداخت مهریه مانعی ندارد ولی نهی از منکر کند.
درصورتی‌که اختیار آن خانه یا زمین را به دست او دهد هرچند به‌اندازه یک روز باشد قبض حاصل‌شده است به طرز جدی به او بگوید ما از طرف تو در آن خانه زندگی می‌کنیم.
موت منصّف مهريه نيست؛ خواه زن قبل از شوهر بميرد يا شوهر قبل از زن، ولى بايد توجّه داشت هنگامی‌که زن فوت كند، هرچند قبل از عروسى باشد، تمام مهريّه به او تعلّق می‌گیرد، امّا نصف آن به‌عنوان ارث به شوهر برمی‌گردد.
اگر در موقع خواندن صیغه عقد بر ذمّه گرفته موظّف است بپردازد و بازگشت جایز نیست.
در اينجا ظاهر، قبول قول فردی است که ادعای دخول را دارد (زن) چون باهم زندگى کرده‌اند و شب باهم بوده‌اند و لو یک‌شب، چه رسد به موردى كه مدّت‌ها باهم بوده‌اند. در اينجا می‌گوییم ظاهر حال موافق قول به دخول است (زن) و الا هيچ راهى براى اثبات دخول يا عدم آن باقى نمی‌ماند، پس قولش را قبول می‌کنیم و حكم دخول را جارى می‌کنیم
در فرض سؤال تنها زمین مزبور مهریه‌ی زن است، مگر این‌که شوهر به نیت بخشیدن ساختمان به زن آن را ساخته است.
درصورتی‌که مهریه را برعهده‌گرفته و فوت کند باید از اموال او برداشت.
مهر السنه بنابر مشهور 500 در هم است که پیامبر (ص) مهریه زوجات خود و دخترش حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام علیها) را این مبلغ قرارداد و قیمت دقیق آن رامی‌توانند از زرگرها سؤال کنند.
زنا در صورت رضایت طرفین و بالغ بودن دختر مهریه ندارد ولی درصورتی‌که دختر بالغ نباشد یا زنای به عنف باشد یا دختر اغفال و ازاله بکارت شود مستحق مهرالمثل است و علاوه بر حدّ، براى فریب زن تعزیر هم دارد و حاکم شرع می‌تواند به او پیشنهاد کند که اگر با آن دختر ازدواج کند تعزیر او را می‌بخشد، والا تعزیر شدیدى درباره او جارى خواهد شد.
در عقد دائم تمام مهریه را بنابر احتیاط واجب شامل می‌شود و در عقد موقت به مقدار زمانی که آماده برای همخوابی بوده است مهریه به او تعلق می‌گیرد.
درصورتی‌که مهریه تعیین نکنند و دخولی صورت نگیرد و طلاق گیرند یا زوج فوت نماید، طبق آیات قرآن تنها باید هدیه مناسبی به زن داد و مهریه نمی‌خواهد.
