مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آری؛ صحیح است درصورتی‌که با توافق طرفین باشد.

زنا در صورت رضایت طرفین و بالغ بودن دختر مهریه ندارد ولی درصورتی‌که دختر بالغ نباشد یا زنای به عنف باشد یا دختر اغفال و ازاله بکارت شود مستحق مهرالمثل است و علاوه بر حدّ، براى فریب زن تعزیر هم دارد و حاکم شرع می‌تواند به او پیشنهاد کند که اگر با آن دختر ازدواج کند تعزیر او را می‌بخشد، والا تعزیر شدیدى درباره او جارى خواهد شد.

در فرض سؤال تنها زمین مزبور مهریه‌ی زن است، مگر این‌که شوهر به نیت بخشیدن ساختمان به زن آن را ساخته است.

درصورتی‌که مهریه تعیین نکنند و دخولی صورت نگیرد و طلاق گیرند یا زوج فوت نماید، طبق آیات قرآن تنها باید هدیه مناسبی به زن داد و مهریه نمی‌خواهد.

نمی‌توان افزایش داد مگر در عقد خارج لازم باشد ولی کاهش آن به معنای صرف‌نظر کردن زوجه از برخی از حق خود مانعی ندارد.

هرگاه اکراه‌های متعدّد بوده باشد مهرالمثل تكرار خواهد شد و معيار وحدت و تعدّد عرفى است؛ مثلاً اگر زنى را به‌اجبار نزد خود بياورد و يك سال نگه دارد يك اكراه محسوب می‌شود و اگر امروز او را اكراه كرده و رها كند و روز ديگر مجدداً اكراه كند دو اكراه محسوب می‌شود

در عقد دائم تمام مهریه را بنابر احتیاط واجب شامل می‌شود و در عقد موقت به مقدار زمانی که آماده برای همخوابی بوده است مهریه به او تعلق می‌گیرد.

چنانچه طرفین می‌دانسته‌اند که مهر السنه طبق مشهور (پانصد درهم نقره) است اشکالى ندارد و باید با پول رایج حساب کنند، اما اگر هردو یا یکى آگاه نبوده‌اند احتیاط آن است که در مورد مقدار مهر باهم مصالحه کنند.

مهر حدّ ثابتى ندارد، ولى شایسته است که از مهریه‌هاى سنگین پرهیز شود که طبق برخى از روایات چنین زنانى که مهریّه سنگین دارند شوم هستند.

مهریه در عقود باطل با رضایت طرفین همان مهرالمثل است، اما اگر می‌دانسته‌اند که عقد باطل است مهرالمثل ندارد.

هرگاه تجاوز به‌زور و بدون میل دختر بوده واجب است معادل مهرالمثل را بپردازد و این حق، متعلّق به دختر است.

درصورتی‌که مدتی هرچند کوتاه زیر یک سقف زندگی کرده‌اند سخن زن پذیرفته نیست.