ظاهر این است که نفقه بر پدر است و اگر مهر نقدى باشد آن‌هم بر پدر است و درصورتی‌که بر ذمه زوج باشد می‌توان انتظار بهبودى مجنون را کشید و اگر بهبود نمی‌یابد بر عهده پدر است.
در مصالحه، باید دو طرف حساب باهم مصالحه کنند و داماد نمی تواند از طرف پدر مصالحه را انجام دهد؛ ولی انتقال ذمّه یا تضمین آن راه‌حل مناسبی است به این صورت که در نقل ذمّه به ذمّه، بدهی فرد دیگری را بر ذمّه خود میگیرد؛ مانند جایی که فردی به طلبکار مراجعه می کند و می گوید بدهی فلان شخص بر عهده من است و طلبکار نیز قبول می¬کند. در اینجا بدهی منتقل می شود و شخص ثالث هم نمی تواند در آینده برای دریافت بدهی به بدهکار مراجعه کند؛ و یا ضمن ذمّه به ذمّه است؛ مانند غالب ضمان های امروزی که اگر بدهکار بدهی پرداخت نکرد، ضامن باید پرداخت کند. در این صورت، بدهی منتقل نمی شود و بدهکار مدیون است و اگر از ضامن بگیرند، ضامن می تواند خسارت را از بدهکار طلب کند و در نظر داشته باشید در هر دو صورت نقل یا ضمن ذمّه به ذمّه قبول طلبکار شرط است.در این مسئله نیز داماد می تواند بدهی پدر را یا به ذمّه خود منتقل کند و یا تضمین نماید که با قبول زوجه صحیح است.
درصورتی‌که مهریّه و شیربها را دختر به‌صورت مهریه از شوهر بگیرد و مقدارى از آن را صرف تهیّه جهیزیه نماید و اضافى آن را به هر کس بدهد جایز است.
اگر مقدار کمک به هر فقیر مشخص نشده مهریه مبهم و باطل است و تبدیل به مهر المثل می شود مگر اینکه با زوج توافق کنند که به جای مهر المثل چه کمکی و به چه مقداری به کودکان نیازمند انجام شود.
در فرض سؤال مهریّه به حال خود باقی است و باید پرداخت شود.
باید مهرالمثل را بپردازد.
درصورتی‌که ظاهر عمل او این بوده است که اجازه داده تبرعاً از محل مزبور استفاده کنند نمی‌تواند اجرة المثل بگیرد ولی اگر چنین نبوده گرفتن اجرة المثل جایز است.
مقتضای قاعده ما یضمن بصحیحه یضمن بفاسده ضمان به قیمت واقعی است نه قیمت مسمی و پاسخ مزبور است و اگر جایی مهر المسمی آمده است باید اصلاح شود
درصورتی‌که قصد نداشتن خود را به زوجه اطلاع داده باشد مهریه مزبور اعتباری ندارد.
می‌تواند غیر نقدی باشد ولی قیمت یک شاخه گل باید مشخص باشد که چه مقدار است.
احتیاط آن است که مهریه را به زن بدهند هر چند عقد خالی از اشکال نیست.
اگر هنگام انعقاد عقد و قرار دادن مهریه شرط کرده باشد مانعی ندارد و الا باید مال الاجاره شما را پرداخت نماید.
