این رسم هیچ‌گونه مبنای شرعی ندارد و باید آن را ترک کرد و درباره غسل دادن مولود در اوایل تولّد در روایات واردشده است.
عقیقه مطلقاً واجب نیست، ولی استحباب دارد در مورد میت باید به‌قصد رجا انجام شود.
در صورت توانایی باید برای هرکدام جداگانه قربانی شود اما اگر توانایی ندارند اشکالی ندارد ولی قربانی مستحب محسوب می‌شود.
درصورتی‌که واقعاً جان او درخطر باشد و جنین به چهارماهگی نرسیده باشد، مجاز است سقط‌جنین کند و دیه آن را به بیت‌المال بپردازد.
این درد علاوه بر این‌که آزمایشی برای زنان است به گفته دانشمندان سبب تکامل فرزند آن‌ها می‌شود و طبق روایات با تولد فرزند گناهان آن‌ها پاک می‌شود.
در تمام این موارد احتمال انعقاد فرزند هست و اماره فراش محسوب می‌شود.
چنانچه تولّد بچّه از آن زن معلوم باشد و شوهر ادّعا کند که بعد از یک سال از مسافرت او بوده و دلیلى بر ادّعاى خود نداشته باشد، آن بچّه متعلّق به آن زن و شوهر است و با هر دو محرم است و از هر دو ارث می‌برد ولى اگر مرد بتواند با دلیل شرعى ثابت کند که بعد از یک سال از سفر او متولدشده است فرزند او محسوب نمی‌شود.
درصورتی‌که یقین دارند که فرزند از این ازدواج حاصل‌شده فرزند متعلق به همین دو نفر است و تفاوتی با بقیه فرزندان نمی‌کند.
استفاده از نطفه بیگانه براى صاحب فرزند شدن جایز نیست و تولّد فرزند باید مستند به ازدواج صحیح شرعى باشد ولى اگر چنین عملى انجام شود، فرزند متعلّق به صاحبان نطفه است و نسبت به مادرى که در رحم او کشت‌شده نیز محرم است، بى آن‌که از او ارث ببرد.
دفن استخوان‌های عقيقه دليل روشني ندارد.
خوردن گوشت عقيقه براي چند نفر کراهت دارد (بنابراحتياط): 1- کسي که عقيقه می‌کند 2-کسي که عقيقه براي او است 3- نان‌خورهای آن‌ها.
