مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در مورد وطى به شبهه احراز وطى لازم است.

در صورت توانایی باید برای هرکدام جداگانه قربانی شود اما اگر توانایی ندارند اشکالی ندارد ولی قربانی مستحب محسوب می‌شود.

درصورتی‌که از گفته متخصصان متدين يقين يا خوف خطر يا ضرر مهمي براي مادر حاصل شود، پايان دادن به حاملگي تا زماني که روح دميده نشده جايز است؛ و چون احتمال تعلق ديه می‌رود احتياط آن است که ورثه اين کودک (غير از پدر و مادر) با ميل و رضاي خود از آن صرف‌نظر کنند.

چنانچه تعيين جنسيت جنين از طريق رژيم غذايي باشد فی‌نفسه مانعي ندارد ولي اگر از طريق اصلاح ژنتيکي بر روي نطفه باشد چنانچه ضرورت مهمي نباشد جايز نيست و اگر ضرورت مهمي داشته باشد درصورتی‌که نطفه مشروع را در آزمايشگاه رشد دهند و زماني که جنسيت آن مشخص شد به رحم مادر منتقل نمايند و از بین بردن بقیه نطفه در این مراحل مانعی ندارد.

در تمام این موارد احتمال انعقاد فرزند هست و اماره فراش محسوب می‌شود.

ختنه کردن وظیفه ای است مربوط به همه مسلمین و فرقی بین افراد در این حکم نیست.‌

اگر بدانیم یکى از آن دو قطعاً نجات پیدا می‌کند باید آن‌ها را به حال خود گذاشت تا یکى از آن دو بدون دخالت انسان دیگرى نجات یابد و اگر امر دایر میان این است که هر دو بمیرند یا فقط جنین بمیرد می‌توان جنین را سقط کرد تا مادر زنده بماند.

1. واجب نیست، مگر اینکه در سرنوشت آنان اثر مهمی داشته باشد.2. در این‌گونه موارد اگر مسئله مهمی است طبیب کتمان نکند.3. طبیب باید به وظیفه خود عمل کند و اگر بیمار عمل خلافى انجام دهد او مسئول نیست، منتها طبیب وظیفه خود را در امربه‌معروف و نهى از منکر انجام دهد.

درصورتی‌که واقعاً جان او درخطر باشد و جنین به چهارماهگی نرسیده باشد، مجاز است سقط‌جنین کند و دیه آن را به بیت‌المال بپردازد.

اگر ضرر مهمی داشته باشد واجب نیست.

هنگامی‌که بچّه در شکم مادر به حرکت درمی‌آید که معمولاً در حدود چهارماهگی است.

اگر تحریک منجر به استمناء می‌شود جایز نیست، مگر ضرورتی داشته باشد.