در صورتی که مرد راضی است فعلا مشکلی ندارند ولی مهریه کامل نباید بگیرد.
درصورتی‌که اختیار آن خانه یا زمین را به دست او دهد هرچند به‌اندازه یک روز باشد قبض حاصل‌شده است به طرز جدی به او بگوید ما از طرف تو در آن خانه زندگی می‌کنیم.
مهریّه درصورتی‌که قید و شرطى نداشته باشد حال است; ولى گاهى قرائنى وجود دارد که مهریّه نسیه است. مثلاً مهریّه سنگین است و می‌دانیم شوهر یک جوان کارگر، یا یک جوان دانشجوست و چیزى ندارد که فوراً بدهد. در این‌گونه موارد مهریّه حال نیست و زوجه نمی‌تواند آن را مطالبه کند. همچنین اگر مهریّه را دو بخش کنند نقد و نسیه. در اینجا تنها نقد را می‌تواند مطالبه کند.
با توجه به تورم شدید و غیر متعادل، لازم است در این نوع، طرفین به‌گونه‌ای باهم مصالحه کنند تا هیچ‌کدام متضرر نشوند. البته تورم متعارف باید اضافه شود.
ملاک زمان فوت مادر است و اگر بعد از فوت مادر مطالبه نکرده اید محاسبه تورم بعد از فوت مادر جایز نیست و اگر مطالبه کرده و نپرداخته اند باید تورم نیز محاسبه گردد.
این‌گونه مهریه‌ها صحیح نیست و تبدیل به مهرالمثل خواهد شد مگر در مورد کلیه. اگر واقعاً زوجه مشکلی درکلیه داشته باشد و شوهر بخواهد یکی از کلیه‌هایش را به او واگذار کند چنین مهریه‌ای مانعی ندارد.
امانت نزد شخص امینی قرار دهد و به زن اطلاع دهد.
قول عدم نزدیکى مقدّم است (البتّه با قَسم)مگر این که زن بتواند این موضوع را ثابت کند مثلا مدّتى بدون مانع با هم خلوت داشته باشند، که در این صورت ظاهر حال مواقعه است. 1-در مورد عده اگر زن یقین به دخول دارد باید عده نگه دارد. 2- تا دخول ثابت نشده مهر المسمی کافی است.
در فرض سؤال تنها زمین مزبور مهریه‌ی زن است، مگر اینکه شوهر به نیت بخشیدن ساختمان به زن آن را ساخته است.
چنانچه دراین‌باره اطلاعی به زن نداده است جزء مهریه زن محسوب نمی‌شود و زن می‌تواند به نرخ روز محاسبه نماید. هرچند خوب است زوجین مراعات حال یکدیگر را بنمایند.
مهریّه زن بر عهده شوهر است، نه پدر مگر اینکه پدرشوهر آن را تضمین کرده باشد، یا مزد کارهاى فرزندش را نداده باشد و آن مزد به‌اندازه مهریه یا بیشتر از آن است.
هرگاه دین مزبور مطالَب باشد و منزل زائد بر شئونش بوده باشد باید منزل را تبدیل به منزلى که در حدّ شأنش باشد بکند و تفاوت آن را براى اداى دین صرف نماید.
