هرگاه تقصير را فراموش كند و به سراغ اعمال حج برود (يعنى احرام ببندد و به عرفات برود)، عمره و حج او صحيح است و چيزى بر او نيست، ولى بهتر آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.
در اين صورت كفّاره‌اى لازم نيست.
انسان مى‌تواند به نيّت خود، يا به نيّت دوستانى كه در مکه نيستند، اعم از اموات و غير اموات، طواف مستحبی به‌جا آورد.
اگر از روى عمد تقصير را ترك كند و به سراغ اعمال حج برود، عمره او باطل است و حج او مبدّل به حج اِفراد مى‌شود؛ يعنى بايد حج را تمام كند و پس از حج، عمره مفرده به‌جا آورد (بنا بر احتياط واجب) و حج او صحيح است. هرچند احتياط مستحب آن است كه در سال بعد حج را اعاده كند.
با توجه به اين‌كه طبقه زيرزمين صفا و مروه بين دو كوه مى‌باشد، سعى در انجام حتّى در غير حال ضرورت جايز است.
پوشيدن زینت‌آلات مطلقاً براى زنان در حال احرام جايز نيست؛ امّا زینت‌آلاتى كه قبلاً به‌طورمعمول آن را مى‌پوشيده، اگر در حال احرام پنهان باشد مانعى ندارد و آن‌ها را نبايد به مردان نشان بدهد؛ حتّى به شوهر خود.
اگر گياه يا درختى در منزل انسان باشد، چنانچه خودش آن را كاشته باشد قطع آنجايز است و اگر ديگرى كاشته قطع آن نيز مانعى ندارد؛ ولى احتياط مستحب آن است كه آن را قطع نكند؛ امّا قطع درختان و گياهان خودرو ـ كه قبل از بناى منزل در آن بوده ـ حرام است.
احتياط واجب آن است كه اگر سر را به‌طور مكرّر بپوشاند، كفّاره را نيز تكرار كند؛ يعنى براى هر دفعه يك گوسفند بدهد، مگر این‌که موجب عُسر و حرج شود.
جايز نيست و كفاره بر عهده كسى است كه پتو به درخواست او بر سرش افكنده شده است؛ مگر این‌که نسبت به اين حكم جاهل باشد كه در اين صورت كفّاره ندارد.
مى‌تواند برگردد و جبران نمايد و سعى او اشكال ندارد.
به‌طورکلی هرکجا به شکلي شلوغ باشد که رعايت فاصله زن و مرد ممکن نباشد، اين حکم جاري می‌شود.
