برگشتن قسمتی از مسیر سعی
شخصى به هنگام سعى، جهت كنترل همراهان خود گاهى به عقب برمیگشته و مجدداً همان مسافت را طى مىكرده است. آيا سعى او اشكال دارد؟
ناقص انجام دادن دورهای سعی از روی سهو و فراموشی یا جهل به مسئله
ناقص انجام دادن دورهای سعی از روی سهو و فراموشی یا جهل به مسئله
اگر به نيّت احتياط عمل كردهايد ضررى ندارد؛ ولى رفتن روى كوه و بالاى كوه واجب نيست.
سعى او صحيح است.
كسى كه مىدانسته بايد هفت مرتبه بين صفا و مروه سعى كند و با همین نيّت از صفا شروع كرده، ولى رفتوبرگشت را يك دور حساب نموده و درنتیجه چهارده دور سعى كرده، احتياط آن است سعى را اعاده كند و اين احتياط ترك نشود.
هرگاه از روى ندانستن مسئله چيزى بر هفت دور اضافه كند، حكمش مانند صورت عمد است؛ يعنى سعى را از نو بجا مىآورد.
اگر سهواً سعی را يك دور يا كمتر يا بيشتر اضافه كند و بعد به خاطرش بيايد اعتنا نمىكند و سعى او صحيح است و نيازى نيست كه مقدار زيادى را تا هفت دور تمام كند؛ بلكه احتياط در ترك اين كار است.
هرگاه سعى را عمداً زيادتر از هفت مرتبه بهقصد سعى واجب بجا آورد، سعى او باطل است.
وظيفه ورثه آن است كه شخصى را براى انجام سعى از طرف آن مرحوم نايب كنند و گرفتن نايب براى کل حج تمتّع لازم نيست.
اگر از روى سهو و فراموشى سعی را ترك كند، بايد هر وقت يادش آمد برگردد و آن را بهجا آورد؛ هرچند بعد از ماه ذیالحجه باشد و اگر برگشتن براى او مشقّت دارد، نايب مىگيرد تا براى او بهجا آورد؛ و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست. همچنين است در عمره مفرده.
اگر ترك سعى از روى جهل و نادانى نسبت به مسئله بوده، احتياط واجب آن است كه همان حكم عمد را اجرا كند. (اگر كسى عمداً سعى در حج را ترك كند و بهموقع آن را جبران ننمايد، حج او باطل مىشود. حج را احتیاطاً تمام كند و بايد سال آينده دوباره حج را بهجا آورد.)