مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه شك كند كه «لبّيك» گفته يا نه، چيزى بر او حرام نمى‌شود.

اگر بداند شانه زدن موى سروصورت، سبب جدايى موها مى‌شود جايز نيست؛ بلكه احتياط مستحب آن است كه از شانه كردن موها در حال احرام مطلقاً خوددارى كند و هنگام خاراندن بدن نيز بايد مواظب باشد مويى جدا نشود.

بايد به ميقات برگردد و با نيّت و تلبيه مُحرم شود؛ هرچند با بردن همراه باشد و اگر نمى‌تواند به ميقات بازگردد، بايد در خارج از حرم محرم شود و اگر نمى‌تواند تلبيه را، هرچند با تلقين، صحيح بگويد احتياط آن است كه به هر نحو مى‌تواند بگويد و ترجمه‌اش را نيز بر زبان آورد.

اگر لبّيك گفته، امّا نمى‌داند صحيح گفته يا نه؟ بنا را بر درست گفتن مى‌گذارد و احرامش صحيح است.

جايز نيست لبّيك واجب را از ميقات تأخیر بيندازد و اگر عمداً تأخیر بيندازد، بايد به وظيفه كسى كه بدون احرام از ميقات عبور كرده عمل كند؛ يعنى اگر مى‌تواند بازگردد.

اگر لبّيك را فراموش كند، يا به خاطر ندانستن مسئله آن را نگويد، واجب است در صورت امكان به ميقات برگردد و احرام ببندد و لبّيك بگويد و اگر نتواند برگردد و هنوز داخل حرم نشده، همان‌جا لبّيك مى‌گويد و اگر داخل حرم شده، واجب است به خارج حرم بازگردد و در انجام‌ احرام ببندد و لبّيك بگويد و چنانچه نمى‌تواند بازگردد، همان‌جا محرم مى‌شود و لبّيك مى‌گويد و اگر بعد از اتمام حج يا عمره يادش بيايد، عمل او صحيح است.

اگر به‌قصد انجام عمره يا حج تلبيه نگفته، محرم نشده و بايد ـ در صورت امكان ـ به ميقات بازگردد و محرم شود؛ و اگر بازگشت به ميقات ممكن نيست، به خارج حرم رود و در انجام‌ مجدداً احرام بندد.

هرگاه در ميقات باشد و شك كند لبّيك گفته، يا نه بايد لبّيك را بگويد و اگر از ميقات گذشته، احتياط آن است اگر مى‌تواند بازگردد و لبّيك را بگويد و اگر نمى‌تواند، در همان‌جا بگويد.

پيش از گفتن «لبّيك» اعمالى كه بر محرم حرام است، بر او حرام نمى‌شود؛ هرچند نيّت احرام كرده و لباس احرام را نيز پوشيده باشد. بنابراين، اگر قبل از گفتن لبّيك چيزى از آن‌ها را بجا آورد كفّاره‌اى ندارد و در حقيقت «لبّيك» مانند «الله‌اکبر» اوّل نماز است، كه تا آن را نگويد وارد نماز نمى‌شود.

ظن و گمان در طواف در حكم شك است و بايد مطابق حكم شك عمل كند.

بعضى براى حفظ عدد دورهاى طواف، دعاى توسّل و مانند آن را شروع مى‌كنند تا به هفتمين معصوم (ع) برسند. اين كار مناسب نيست؛ به‌خصوص اگر با صداى بلند خوانده شود. بهتر است از اذکار ديگر استفاده شود.

طواف او صحيح است.