مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر ناچار به گرفتن ناخن شود، احتياط واجب آن است كه كفّاره آن را بپردازد.

شكار كردن حيوانات صحرايى يا ذبح آن‌ها در حال احرام، حرام است؛ همچنين شكار پرندگان و در اين مورد تفاوتى نمى‌كند كه به‌تنهایی شكار كند، يا به كمك ديگران.

كفّاره در همه موارد نزدیکی در حال احرام، يك شتر است و فرقى ميان ‌همسر دائم و موقّت نيست. همچنين نزديكى از جلو و عقب در اين احكام يكسان است.

هرگاه لباس يا بدن نجس باشد و نداند يا مى‌دانسته و فراموش كرده، چنانچه بعد از طواف بفهمد طوافش صحيح است و اگر در حال طواف بفهمد بايد لباس خود را عوض كند و با لباس پاك طواف را ادامه دهد و اگر لباس پاكى همراه ندارد طواف را متوقف مى‌كند و لباس يا بدن را آب مى‌كشد، سپس باقيمانده طواف را به‌جا مى‌آورد و طوافش صحيح است؛ خواه قبل از انجام‌ نصف طواف باشد، يا بعدازآن.

شخص فقير نمى‌تواند گوشت كفّاره خود را به مصرف كسانى كه واجب النفقه او هستند برساند؛ هرچند نيازمند باشند.

هرگاه شخصی بيش از ده ناخن داشته باشد،الف: اگر تمام ناخن‌ها را بگيرد، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و احتياط مستحب آن است كه براى هر يك از ناخن‌های اضافه بر ده ناخن اصلى، كفّاره مد طعام بدهد. ب: اگر تنها ده ناخن اصلى را در حال احرام بگيرد، احتياط واجب آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.ج: اگر بعضى از ناخن‌های اصلى و بعضى از ناخن‌های اضافه را بگيرد، براى هر يك از ناخن‌های اصلى يك مد طعام و براى هر يك از ناخن‌های اضافى نيز، بنا بر احتياط مستحب، يك مد طعام مى‌پردازد.

گرفتن ناخنِ شخصِ غیر محرم توسّط محرم، اشكالی ندارد.

اگر قسمتى از درخت را قطع كند، نه همه آن را، لازم است قيمت آن را به‌عنوان كفّاره بپردازد.

اگر گرفتن ناخن از روى عمد باشد، كفّاره گرفتن هر ناخن يك مد طعام (حدود 750 گرم) است؛ و هرگاه تمام ناخن دست‌ها را بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است. همچنين اگر تمام ناخن‌های دست‌وپا را در يك مجلس بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است؛ امّا اگر ناخن دست‌ها را در يك مجلس و ناخن پاها را در مجلس ديگر بگيرد، كفّاره آن دو گوسفند است.

اگر پنج ناخن دست و پنج ناخن پا را بگيرد، بايد براى هر يك از ناخن‌ها يك مد طعام كفّاره بدهد. همچنين اگر كمتر از ده ناخن از دست‌ها يا پاها را بگيرد.

در حکم ناخن گرفتن تفاوتى ميان انگشت اضافى و غير آن نيست (بنا بر احتياط واجب).

قطع گیاه و درخت حرم حرام است و حرمت قطع گياه و درخت حرم، اختصاص به حال احرام و شخصِ مُحرم ندارد؛ بلكه بر همه‌کس حرام است.