مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه داشتن مو سبب بيمارى، يا ناراحتى شديد گردد، جايز است آن را زايل كند؛ ولى كفّاره دارد.

اگر از روى ندانستن مسئله، يا فراموشى، يا غفلت، موى بدن را زايل كند كفّاره ندارد.

هرگاه تمام ناخن دست‌ها را بگيرد، ولى تمام ناخن پاها را نگيرد، يك گوسفند براى ناخن دست‌ها كفّاره مى‌دهد و براى هر يك از ناخن‌های پا، يك مد طعام به نيازمند مى‌پردازد. همچنين اگر تمام ناخن پاها را بگيرد، ولى تمام ناخن دست‌ها را نگيرد.

اگر بداند شانه زدن موى سروصورت، سبب جدايى موها مى‌شود جايز نيست؛ بلكه احتياط مستحب آن است كه از شانه كردن موها در حال احرام مطلقاً خوددارى كند و هنگام خاراندن بدن نيز بايد مواظب باشد مويى جدا نشود.

اگر به هنگام انجام وضو يا غسل دست بر بدن بکشد و مويى بدون قصد كنده شود اشكالى ندارد و كفّاره‌اى واجب نمی‌شود.

ازدواج كردن در حال احرام براى مُحرِم، اعم از زن و مرد، جايز نيست؛ خواه خودش صيغه عقد را بخواند، يا به ديگرى وكالت دهد كه اين كار را انجام دهد. خواه عقد دائم باشد يا موقّت و درهرصورت عقد او باطل است، اما و هرگاه علم به حرام بودن آن داشته باشد و اقدام به اين كار كند، آن شخص بر او حرام ابدى خواهد شد.

اگر پنج ناخن دست و پنج ناخن پا را بگيرد، بايد براى هر يك از ناخن‌ها يك مد طعام كفّاره بدهد. همچنين اگر كمتر از ده ناخن از دست‌ها يا پاها را بگيرد.

اگر موى سر را به غير تراشيدن إزاله كند، احتياط واجب آن است كه كفّاره تراشيدن را بدهد.

اگر بدون هدف دست بر سروصورت يا بدن خود بكشد و موهايى از او جدا شود، احتياط واجب آن است كه مقدارى غذا به فقير بدهد.

هرگاه مرد غير مُحرِم زن مُحرِمى را عقد كند، احتياط واجب آن است كه او را طلاق دهد و در صورت علم به مسئله، حرام ابدى نيز مى‌شود؛ بنا بر احتياط واجب.

جايز نيست مُحرم براى ديگرى صيغه عقد بخواند، هرچند او مُحرِم نباشد و در اين صورت نيز عقد او باطل است؛ امّا حرام ابدى نمى‌شود و كفّاره واجب نيست.

محرم نمى‌تواند مو از بدن ديگرى زايل كند. خواه طرف مقابل مُحرِم باشد، يا غير مُحرِم، خواه با تيغ باشد، يا با وسيله ديگر؛ ولى اين كار كفّاره‌اى ندارد. بنابراين، بايد دقّت كرد كه در منى به هنگام بيرون آمدن از احرام، افراد محرم نمى‌توانند سر ديگران را بتراشند، يا اصلاح كنند؛ بلكه اوّل بايد خودشان از احرام خارج شوند و بعد چنين كنند.