مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه محرم جامه احرام را بنا بر عللى عوض كرده، بهتر است هنگامی‌که وارد مکه مى‌شود، براى طواف همان‌جامه‌اى را كه در آن محرم شده، بپوشد.

هرگاه بعد از احرام به خاطر ندانستن مسئله يا فراموشى، پيراهن به تن كند احرامش صحيح است؛ ولى بايد آن را از طرف پايين درآورد و اگر ممكن نشد، بايد آن را بشكافد و بيرون آورد.

هرگاه محرم براثر سردى هوا، يا علّت ديگر، ناچار شود لباس دوخته بپوشد، اين كار اشكالى ندارد، ولى اگر ممكن است، لباس دوخته را پشت‌ورو كند و بر دوش بيندازد و دست در آستين آن نكند و اگر اضطرار به پوشيدن لباس دوخته به اين نوع پوشش رفع نمى‌شود، مى‌تواند به‌طورمعمولى لباس بپوشد.

نماز طواف شبيه نماز صبح است و در نماز طواف هر سوره‌اى، جز سوره‌هاى سجده را مى‌توان خواند؛ ولى مستحب است در ركعت اوّل پس از حمد سوره «توحيد» و در ركعت دوم سوره «كافرون» را بخواند.

مرد محرم نبايد به هنگام خوابيدن سرخود را بپوشاند و اگر بدون توجّه، يا از روى فراموشى چنين كند، بايد فوراً سرخود را برهنه نمايد.

هرگاه زنى در غير ايّام عادت ماهانه لك ببيند و به اعتقاد این‌که خون عادت نيست، طواف و نماز طوافش را انجام دهد و شب بعد از طواف خونى ببيند كه تمام شرايط عادت ماهيانه را داشته باشد، اگر يقين كند كه بعد از ديدن لك (در شب قبل از طواف) خون در باطن بوده و قطع نشده، آن لك احكام حيض دارد و طواف و نماز طوافش باطل است، ولى حج و عمره او صحيح است، امّا بايد طواف و نماز طواف را (بعد از قطع عادت و انجام غسل) اعاده كند و اگر در عمره بوده، در صورت تنگى وقت براى اعاده طواف و نماز آن، احتیاطاً بعد از حج یک عمره مفرده نيز به‌جا آورد. ولى اگر شك دارد، يا يقين دارد كه آن لك مدّتى قطع‌شده (و اين خون تازه‌اى است)، حكم حيض ندارد و اعمالش صحيح است.

بنا بر احتياط واجب، جماعت در نماز طواف مشروع نيست.

تاتو و رنگ كردن موها و بستن حنا قبل از احرام، به‌طوری‌که اثرش تا موقع احرام باقى بماند، اشكالى ندارد؛ مگر این‌که از اوّل (كه معمولاً كسى اين كار را نمى‌كند) قصدش تزيين براى حالت احرام باشد که در این صورت اشکال دارد هرچند احرام او باطل نمی‌شود و کفاره‌ای ندارد.

نيّت احرام چنين است كه قصد مى‌كند کارهایی که بر محرم حرام است را، بر خود حرام بشمرد و به دنبال آن به اعمال عمره يا حج بپردازد و كافى است با در نظر گرفتن اين معنى، به زبان، يا در قلبش بگويد: «احرام مى‌بندم براى عمره تمتّع از حج واجب (يا مستحب) براى خودم (يا براى كسى كه از طرف او نیابت‌دارم) قربت الى الله» و منظورش از «احرام مى‌بندم» بناگذارى بر تحريم كارهاى مزبور بر خويش است و در احرام حج مى‌گويد: «احرام مى‌بندم براى حج واجب قربت الى الله» و در عمره مفرده مى‌گويد: «احرام مى‌بندم براى عمره مفرده قربت الی الله».

اگر در اثناء طواف شك كند وضو گرفته؟ و حالت سابقه خود را از وضو و حدث نداند، اگر بعد از گذشتن از نصف (سه شوط و نیم) باشد طواف را رها مى‌كند و وضو مى‌گيرد و از همان‌جا بقيّه طواف را بجا مى‌آورد و سپس احتیاطاً آن را اعاده مى‌كند و اگر قبل از گذشتن از نصف باشد، طواف او باطل است.

اگر براثر جهل به مسئله، يا جهت ديگرى، گمان كند كه حج تمتّع بر عمره تمتّع مقدّم است و به هنگام احرام، نيّت حج تمتّع كند و قصد داشته باشد پس از احرام به عرفات و مشعر برود و مناسك حج تمتّع را انجام دهد، سپس عمره را بجا آورد، بنا بر احتياط واجب احرام او باطل است و بايد در ميقات دوباره محرم شود و اگر از ميقات عبور كرده، بايد در صورت امكان به ميقات برگردد و در انجام‌ محرم شود و اگر امكان بازگشت به ميقات نيست، از همان‌جا كه هست محرم مى‌شود و اگر وارد حرم شده و توجّه به مسئله پیداکرده، بايد در صورت امكان از حرم خارج شود و محرم گردد، وگرنه در همان‌جا احرام مى‌بندد و اعمال او صحيح است.

وضو گرفتن با آب مخصوص شرب جایز نیست و نماز و طواف‌های گذشته او ان‌شاءالله صحيح است؛ ولى بعدازاین تكرار نكند.