در صورت نزدیکی محرم با همسر در حج نيابتى، اجير حقّ مال‌الاجاره دارد، هرچند بايد به وظايف نزدیکی با همسر در حال احرام عمل کند (البته اين احكام در صورت علم و عمد است).
اگر به‌صورت متعارف و عادى راه برود و گياهى براثر راه رفتن قطع شود، اشكالى ندارد.
احكام نزدیکی با همسر در حال احرام، در حج واجب و مستحب و حج نيابتى يكسان است.
اگر محرم شكارى را ذبح كند، بنا بر مشهور در حكم ميته (مردار) خواهد بود و بنا بر احتياط واجب هیچ‌کس (چه محرم و چه غير محرم) نمى‌تواند از آن استفاده كند.
بايد طواف را از «حجرالأسود» شروع كند و به «حجرالأسود» ختم نمايد و احتياط واجب آن است كه كمى قبل از حجرالأسود شروع كند و كمى بعدازآن ختم نمايد تا يقين حاصل كند كه هفت دورِ تمام انجام داده است.
اگر در بين طواف بدن يا لباس او نجس شود، همچنین اگر در بين طواف نجاستى در بدن يا لباس خود ملاحظه كند و احتمال دهد كه در همان حال طواف حاصل‌شده، دست از طواف برمی‌دارد و لباس يا بدنش را آب مى‌كشد، سپس طواف را از همان‌جا كه قطع كرده بود ادامه مى‌دهد و طوافش صحيح است؛ خواه قبل از انجام نصف طواف (سه شوط و نیم) باشد، يا بعدازآن.
شرايط قربانى حج تمتّع در حيوانى كه براى كفّاره قربانى مى‌شود، معتبر نيست، بنابراين مى‌توان گوسفند خصّى و معيوب را براى اين منظور قربانى كرد.
مستحب است بعد از تمام كردن طواف و نماز آن ـ اگر ازدحام مانع نشود ـ دست بر «حجرالأسود» بگذارد، يا آن را ببوسد، سپس به سراغ آب زمزم برود، مقدارى از آن بنوشد و كمى بر سر و بدن خود بريزد و پس‌ازآن شروع به سعى نمايد، ولى اگر بوسيدن، يا دست گذاردن بر حجرالأسود، براثر ازدحام موجب آزار ديگران يا خودش گردد، بهتر است از آن صرف‌نظر كند.
چنانچه زمانى باشد كه بتوانيد طواف و نماز طواف را بدون خروج آن انجام دهيد، بايد همان زمان را انتخاب نموده و اعمالتان را انجام دهيد و اگر چنين چيزى امكان‌پذير نيست و به‌هیچ‌وجه خروج آن را احساس نمى‌كنيد، طواف را با يك وضو و نماز طواف را با وضوى ديگر انجام دهيد و اگر ناچار است هر دو را باهم بجا آورد و توانایی بر وضوى مجدّد ندارد براى نماز طواف تيمّم مى‌كند و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نيازى به نايب گرفتن نيست.
اگر قسم به غير نام خداوند و صفات او باشد، حكم جدال ندارد.
نشان دادن شكار به شخصِ شكار كننده، يا بستن و نگهدارى آن، يا خوردن گوشت شكار (هرچند ديگرى شكار كرده، يا خودش قبل از احرام آن را شكار كرده باشد) حرام است.
اگر عمداً بوى خوش استعمال كند، كفّاره آن بنا بر احتياط واجب يك گوسفند است.
