ناخن گرفتن
حکم ناخن گرفتن در حال احرام چیست؟
گرفتن ناخن دست يا پا، حتّى گرفتن يك ناخن يا قسمتى از آن، بر محرم حرام است؛ ولى اگر ناخن آسیبدیده و ماندن آن ضرر دارد، يا مايه ناراحتى شديد است، مىتواند آن را قطع كند.
گرفتن ناخن دست يا پا، حتّى گرفتن يك ناخن يا قسمتى از آن، بر محرم حرام است؛ ولى اگر ناخن آسیبدیده و ماندن آن ضرر دارد، يا مايه ناراحتى شديد است، مىتواند آن را قطع كند.
اگر در روغن بوى خوش باشد كفّاره آن بنا بر احتياط يك گوسفند است؛ هرچند از روى اضطرار باشد و اگر بوى خوش نداشته باشد، در صورت ماليدن به بدن، كفّاره آن نيز بنا بر احتياط يك گوسفند است. البته استفاده کردن از پماد طبی (برای درمان) مانعی ندارد.
بايد همان سعى را تكميل كند و بنا بر احتياط واجب تقصير را اعاده نمايد.
ماليدن انواع پمادهاى طبی بر بدن براى معالجه و درمان مانعى ندارد.
هرگاه از روى سهو و فراموشى يا جهل به مسئله چيزى از سعى را كم كند، خواه قبل از اتمام چهار دور باشد يا پسازآن، هر وقت به خاطرش آمد كمبود را بهجا مىآورد و سعى او صحيح است و اگر از مکه خارجشده يا به وطن بازگشته و برگشتن به مکه براى او مشقّت دارد، نايب مىگيرد و كفّارهاى هم ندارد؛ هرچند كارهايى را كه بر محرم حرام است انجام داده باشد. چراکه با یقین به خروج از احرام مرتکب آن کارشده و لذا کفاره ندارد.
هرگاه مشغول سعى صفا و مروه است و مقدارى از آن را انجام داده ـ خواه كم باشد يا زياد ـ و وقت نماز فرارسد، سعى را قطع مىكند و نماز را بجا آورده، سپس باقيمانده سعى را انجام مىدهد.
خوردن روغن اگر بوى خوش ـ همانند بوى زعفران ـ نداشته باشد، مانعى ندارد و الا احتياط در ترك آن است.
اگر به نيّت احتياط عمل كردهايد ضررى ندارد؛ ولى رفتن روى كوه و بالاى كوه واجب نيست.
اگر يك دور سعی را كامل نمود و بقيّه را فراموش كرد، جايز است همان سعى را تكميل كند، ولى اگر چهار دور را تمام نكرده، احتياط مستحب آن است كه سعى را تكميل كند، سپس از سربگيرد.
هرگاه حاجت ضرورى براى او، يا يكى از برادران و خواهران دينى پيدا شود، مىتواند سعى را قطع كرده و به دنبال آن برود و پس از بازگشت از همانجا كه رها كرده ادامه مىدهد و سعى او صحيح است.
هرگاه شخصى كمتر از يك دور سعى كرد و بقيّه را فراموش نمود، احتياط واجب آن است كه هر وقت يادش آمد سعى را از سر بگيرد.