نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.
درصورتی‌که نتواند ايستاده بخواند، اشكالى ندارد كه به‌طور نشسته بخواند.
اگر حج را به نيّت خالص بجا نياورد و آن را به ريا و مانند آن باطل كند، بايد سال آينده عمره و حج را اعاده نمايد.
اگر وقت وسعت دارد (يعنى تا قبل از عزيمت به عرفات پاك مى‌شود) صبر مى‌كند تا پاك شود و نماز طواف را بخواند و پس‌ازآن بقيّه اعمال را بجا آورد و چنانچه وقت تنگ است، سعى و تقصير عمره تمتّع را انجام مى‌دهد، سپس براى حج تمتّع مُحرم مى‌شود و احتياط آن است كه پس از بازگشت از عرفات و منى و قبل از بجا آوردن اعمال مکه، نماز طواف گذشته را بخواند، سپس اعمال مکه را بجا آورد.
لازم نيست نيّت را بر زبان جارى كند، بلكه كافى است چنين قصدى در دل او باشد، ولى بهتر است علاوه بر قصد باطنى، بر زبان نيز جارى سازد.
اگر عمره تمتّع را به سبب ريا، يا غير آن، باطل كند، احتياط واجب آن است كه حج اِفراد بجا آورد و پس‌ازآن عمره مفرده انجام دهد و در سال ديگر حج را اعاده نمايد، مگر این‌که بتواند عمره را اعاده كند.
تفاوتى در گرفتن ناخن‌ها با قيچى و ناخن‌گیر و حتّى با دندان نيست.
دانستن امورى كه بر محرم حرام است به‌طور مشروح لازم نيست؛ بلكه كافى است به‌طور اجمال نيّت ترك همه را داشته باشد.
اگر بعضى از اركان عمره را به‌قصد ريا انجام دهد و آن را باطل كند، اگر محل جبران باقى است و جبران كند، عملش صحيح است؛ هرچند گناه كرده است؛ اما اگر نتواند جبران نمايد، احتياط واجب آن است كه حج اِفراد بجا آورد و پس‌ازآن عمره مفرده انجام دهد و در سال ديگر حج را اعاده نمايد.
ازدواج كردن در حال احرام براى مُحرِم، اعم از زن و مرد، جايز نيست؛ خواه خودش صيغه عقد را بخواند، يا به ديگرى وكالت دهد كه اين كار را انجام دهد. خواه عقد دائم باشد يا موقّت و درهرصورت عقد او باطل است، اما و هرگاه علم به حرام بودن آن داشته باشد و اقدام به اين كار كند، آن شخص بر او حرام ابدى خواهد شد.
