مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

کفارات حج و عمره را به فقراى غیرمسلمان نمى‌توان داد و احتياط آن است كه به فقراى غير شيعه نيز ندهند.

درصورتی‌که محرم به ميل و اختيار حاضر به اين كار شود، مرتكب كار حرامی‌شده و بايد كفّاره بدهد؛ ولى چنانچه بدون اختيار، يا از روى فراموشى بوده، كفّاره‌اى براى هیچ‌کدام ندارد.

در فرض سؤال اگر به فقیر داده  کافی است و می توانند به فقیر وکالت دهند خودش ذبح کند و تقسیم آن بین فقرا به هر صورت که باشد مانعی ندارد.‌

اگر می‌داند توانایی پیدا نمی‌کند ساقط می‌شود و اگر احتمال توانایی می‌دهد به ذمه بگیرد و هر وقت توانایی پیدا کرد انجام دهد.

اگر شک دارد تکرار لازم نیست امّا در صورت یقین باید کفاره را تکرار کند.‌

اگر نايب موجبات كفّاره را انجام دهد، كفّاره بر عهده خود اوست، نه منوب‌عنه.

انجام محرمات احرام از روى جهل يا غفلت يا فراموشى موجب كفاره نمى‌شود و به حج و عمره ضرر نمى‌زند، مگر در صيد كه درهرصورت كفّاره دارد.

همان یک قربانی کافی است.

احتياط واجب آن است كه كفّاره غير سادات به سادات داده نشود.

استفاده از گوشت قربانی كفّاره براى شخصى كه كفّاره بر او واجب شده جايز نيست، ولى استفاده از گوشت قربانىِ واجب، يا مستحب، براى صاحب آنجايز است.

شخص فقير نمى‌تواند گوشت كفّاره خود را به مصرف كسانى كه واجب النفقه او هستند برساند؛ هرچند نيازمند باشند.

تأخیر انداختن انجام کفارات تا هنگام بازگشت به محل مانعى ندارد؛ و مى‌تواند گوسفند كفّاره را در وطنش ذبح كند تا صرف فقراى شيعه گردد.