درصورتی‌که می‌دانسته‌اند ازدواج آنها باطل و حرام است فرزند نامشروع بوده و از آنها ارث نمی‌برد، اما اگر حکم را نمی‌دانسته‌اند فرزند مشروع بوده و فقط آنها باید از یکدیگر جدا شوند.
بعد از توبه مانعى ندارد.
اگر شخصی با خاله خود (نعوذبالله) زنا کرده باشد ازدواج با دخترخاله حرام و باطل است.
باید به نحوی زن دوم را راضی کند.
در مواردى که حرمت مشکوک شود بنابر حلّیت می‌گذارند.
هرگاه زنى يقين پيدا كند كه شوهرش در سفر فوت كرده و عدّه وفات نگه دارد سپس شوهر كند، بعد شوهرش از سفر برگردد بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اوّل حلال است، ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد زن بايد عدّه نگه دارد (عدّه وطی به شبهه) و احتياط واجب آن است كه شوهر دوم مهر او را مطابق آنچه با او قرارداده بپردازد و اگر مهرالمثل بيشتر است آن را بپردازد.
درصورتی‌که ضرورتى نباشد باید از ازدواج صرف‌نظر کنند و اگر ضرورت قطعى و غیرقابل‌اجتناب باشد، هرکدام می‌توانند همسرى انتخاب کنند. ولى تا آنجا که ممکن است باید جهات مربوط به محرم و نامحرم را رعایت نمایند و ازآنجاکه این‌گونه مسائل بسیار نادر است، طبعاً احکام آن‌هم عجیب به نظر می‌رسد.
عقد باطل است اما چنانچه عقد را محضردار یا شخص دیگری خوانده باشد حرام ابد نشده‌اند.
عقد صحیح بوده ولی کار خوبی انجام نداده، ان‌شاءالله از گذشته جدا توبه کند و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران نموده تا مورد عفو قرار گیرد.
اوّلاً: بعد از اجرای صیغة عقد، اصل بر صحّت آن است؛ مگر دلیل معتبری بر خلاف آن اقامه شود. ثانیاً: چنانچه عقد نیز خوانده نشده بود، اصل عدم رضاع است و باید ثابت شود که آن زن او را شیر داده است و چون مدّعی است قسم او فایده¬ ای ندارد و باید با دلیل معتبر ادّعای خود را ثابت کند.
اولاً ازدواج با دو خواهر در مورد حضرت یعقوب ثابت نیست، ثانیاً ممکن است در آن زمان دستوری به منع حرمت ازدواج وجود نداشته و حرمت ازدواج هم‌زمان با دو خواهر بعداً در شریعت‌های بعدی تشریح شده.
