حکم ازدواج محجور
ازدواج دائم و موقت محجور حکمش چیست؟
مانعی ندارد ولی اگر حاکم شرع او را محجور از تصرف در اموال کرده باشد چیزی از اموال را نمیتواند مهریه قرار دهد همچنین بهعنوان نفقه.
مانعی ندارد ولی اگر حاکم شرع او را محجور از تصرف در اموال کرده باشد چیزی از اموال را نمیتواند مهریه قرار دهد همچنین بهعنوان نفقه.
ازدواج با زنان معروف به فحشا بنابر احتیاط واجب جایز نیست ولی رعایت دیگر شرایط شرعی که در مذهب آنها نیست، از طرف آنها واجب نیست.
مرد جهت ازدواج مجدد نیازی به کسب اجازه از همسر اول ندارد اما اگر ضمن عقد شرط خاصي شده باشد بايد بر طبق آن عمل شود. درهرصورت چندهمسری، وسیله هوسبازی نیست، بلکه مربوط به ضرورتهاست و با شرایط سنگین و در حدود معیّنی مجاز شمردهشده و فلسفه روشنی دارد که اگر مطابق احکام اسلامی صورت پذیرد فواید آن به جامعه زنان بازمیگردد.
چنین رسمى برخلاف شرع است و باید از آن پرهیز کرد، مگر اینکه زوج و زوجه هر دو بدون اجبار رضایت دهند.
هرگاه به خاطر ناتوانى مرد از نزديكى، زن عقد را به هم زند، چنانچه قبل از عروسی گرفتن باشد چیزی بر شوهر نیست اما اگر بعد از عروسی باشد شوهر بايد نصف مهر او را بپردازد، ولى اگر به خاطر يكى ديگر از عیبهای موجب فسخ نکاح، مرد يا زن عقد را به هم بزند اگر باهم نزديكى نكرده باشند چيزى بر مرد نيست و اگر كرده باشند بنابر احتياط واجب بايد تمام مهر را بپردازد.
برقراري هرگونه عقد (دائم يا موقت) بين اين دو حرام است مگر اینکه زن از شوهر خود طلاق بگيرد يا شوهرش فوت کند که پس از پايان مدت عده میتواند با برادرشوهر خود ازدواج کند.
ازدواج با زنانى كه با انسان محرم هستند حرام است، مانند مادر، دختر، خواهر، عمّه، خاله، دختر برادر، دخترخواهر، زنپدر، دختر زن و مادرزن.
هرگاه زنى را براى خود عقد كند تا وقتى آن زن در عقد اوست نمیتواند با خواهر آن زن ازدواج كند، خواه عقد دائم باشد يا موقّت، حتّى بعد از طلاق مادام كه در عدّه است، درصورتیکه عدّه رجعى باشد، نمیتواند خواهر او را بگيرد و احتياط مستحب آن است كه در عدّه طلاق بائن با او ازدواج نكند، همچنين در عدّه متعه، خواه بعد از تمام شدن مدّت باشد و يا بخشيدن مدّت.
درصورتیکه آمیزش واقعشده باید مهر مناسب او را بپردازد ولی چون نمیدانستند کار خلافی صورت نگرفته است.
در فرض سؤال اشکالی ندارد.
اولاً ازدواج با دو خواهر در مورد حضرت یعقوب ثابت نیست، ثانیاً ممکن است در آن زمان دستوری به منع حرمت ازدواج وجود نداشته و حرمت ازدواج همزمان با دو خواهر بعداً در شریعتهای بعدی تشریح شده.