ورثه وظيفه‌اى در اين زمينه ندارند؛ ولى چنانچه به مقدار توان نمازها و روزه‌های وى را قضا كنند كار بسيار خوبى است.
در مواقعی که بیم خطر هنگام ایستادن برای نماز می‌رود و یا بیم خطر در استعمال آب است باید نشسته بخواند و تیمم کند.
مى‌تواند درجایی كه مقدور است بخواند و صبر كردن براى نزدیک‌تر خواندن لازم نيست.
اگر خون دردهان بوده باشد موجب بطلان نماز نيست. ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم (یک‌بند انگشت) يا بيشتر رسيده باشد بايد نماز را رها كند و دهان را آب بكشد و سپس آن را اعاده نمايد؛ و اگر كمتر از درهم باشد و با آب دهان آميخته شود و خارج گردد آن‌هم براى نماز اشكال دارد.
درصورتی‌که هيچ راهى ندارد نماز را به همان صورت در حين كار انجام دهد و اگر آن‌هم ميسّر نيست به چند تكبير قناعت كند و بعداً قضا نمايد.
ممكن است كسى در دو محل زندگى كند، مثلاً شش ماه در شهرى و شش ماه ديگر در شهر ديگر، هردو وطن او محسوب می‌شود و حتّى ممكن است انسان داراى سه وطن باشد، مشروط به اينکه در هرکدام چهار ماه از سال (هرچند به‌صورت پراکنده) بماند.
نیابت مستحبات از حی یا میت اشکالی ندارد هرچند بهتر، اهدای ثواب است.
نماز میّت را باید با قصد قربت بخواند و در موقع نیّت، میّت را معیّن کند مثلاً نیّت کند «نماز می‌خوانم بر این میّت قربه الى الله».
نمازخواندن باطل نیست ولی وقوف بر جبل الرحمه در روز عرفه کراهت دارد.
اگر نماز را در محل دیگری مثل نمازخانه تالار می‌خواند با توجه به اینکه دو محل است نماز صحیح است و اگر در همان محل است چنانچه مجبور باشد در آنجا نماز بخواند و محل دیگری وجود نداشته باشد بازهم نماز صحیح است.
