آری نوعی قرض ربوی محسوب می شود.
در مستثنایت دین فرقى بین بدهکار اصلى و ضامن نیست.
حرام نیست اما خلاف احتیاط است.
درصورتی‌که تمام یا عمده درآمدش از این راه باشد وام گرفتن از او جایز نیست ولی چنانچه درآمد دیگری نیز داشته باشد وندانید وام را از کدام درآمد میدهد برای شما اشکال ندارد.
«قرض‌الحسنه» و «گیرنده» هر دو بالغ و عاقل باشند و سفيه و ممنوع از تصرّف در اموال خود نباشند و اين كار را از روى اراده و قصد انجام دهند، نه اجبار و اكراه يا شوخى.
قرض بدون مدت یعنی قرضى که زمان پرداخت آن مشخّص نشده است.
قرض دادن از كارهاى بسيار مستحب است و درآیات قرآن مجيد و اخبار معصومين علیهم‌السلام درباره آن زياد سفارش شده، از پیغمبر اکرم صلی‌الله عليه و آله روایت‌شده كه « هركس به برادر مسلمان خود قرض دهد مال او زياد مىشود و ملائكه بر او رحمت مىفرستند و اگر با بدهكار خود مدارا كند بدون حساب و به‌سرعت از صراط مىگذرد و كسى كه برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد بهشت بر او حرام مىشود» و نيز در روايتى آمده است كه «ثواب صدقه‌ده برابر است و ثواب قرض هيجده برابر!»
در مهريه معمولاً مانع براي طلب کردن موجود است، چراکه مطالبه مهریه معمول نیست و اگر مهريه را طلب کند نوعي کم‌ارزشی براي زن محسوب می‌شود. بله اگر شوهر اقدام به پرداخت کند يا حاضر به پرداخت باشد و زن مطالبه نکند، محاسبه تورّم جايز نيست.
ربا و حرام است مگر اینکه اطلاع داده و پول خود را به شوهرتان قرض ربوی بدهید.
گرفتن سود به خاطر تبدیل بدهی به اقساطی شرعا جایز نیست مگر اینکه به عنوان کارمزد باشد آن هم در سال بیش از چهار درصد جایز نیست.
اگر طرفین مبلغ مزبور را به هفت‌صد هزار تومان مصالحه کرده‌اند حق بازگشت به مبلغ اول را ندارند.
