هرگاه از قبیل طلا و نقره يا احشام كه در آن زكات است قرض كند و يك سال نزد او بماند، بايد زكات آن را بدهد و بر كسى كه قرض داده چيزى واجب نيست و اگر از قبیل غلات است چنانچه به حدنصاب برسد باید زکاتش را بپردازد و در غلات سال معتبر نیست.
چنین اجاره‌ای اشکالی ندارد.
اگر خريدار نمی‌دانسته كه آن ملك را اجاره داده‌اند، يا گمان می‌کرده مدّت اجاره كم است، پس از اطّلاع مىتواند معامله را فسخ كند.
مالک می‌تواند خسارت را از شخصی که عاریه گرفته بگیرد و اگر مالك خسارت مال يا منافع آن را از عاریه گیرنده بگیرد او مىتواند آنچه را که به مالك داده از عاريه دهنده غاصب بگيرد، البته اين در صورتى است كه عاريه دهنده شرط ضمان نكرده باشد و چيز عاريت شده از جنس طلا و نقره نباشد.
به عهده گیرنده است.
هرگاه مال حلال با حرام مخلوط گردد اگر مقدار آن را بداند (مثلاً بداند یک‌سوم آن حرام است) ولى صاحب آن را نشناسد بايد آن مقدار را بنا بر احتياط واجب به مصرفى برساند كه هم مصرف خمس باشد و هم صدقه (مانند سادات فقير).
چيزى را كه منفعتش مال انسان است، مثلاً آن را اجاره كرده، مىتوان عاريه داد، به‌شرط اینکه حقّ واگذارى به ديگرى داشته باشد.
بر عهده کسی که مال را به‌عنوان رهن می‌دهد است مگر اینکه منافع آن را به گیرنده مال رهن واگذار کند.
عاریه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن و عاريه دادن حيوانات ديگر براى منافع مشروع آن‌ها صحيح است.
هرگاه عاريه دهنده بميرد بايد چيزى را كه عاريه شده به ورثه او بدهند و اگر عاريه دهنده ديوانه شود بايد آن را به ولی او داد.
كسى كه چيزى را عاريه داده هر وقت بخواهد مىتواند آن را پس بگيرد، عاريه گيرنده نيز مىتواند آن را پس دهد.
کراهت دارد مگر اینکه خوف تضییع باشد.
