اگر بخواهد آن مال را در اموری استفاده کند که پاک بودن در آن شرط است باید اطلاع دهد مثلاً اگر ظرف نجسى را براى استعمال خوردن و آشاميدن عاريه دهد، احتياط واجب آن است كه نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مىدهد بگويد، همچنين اگر لباسى را براى نماز عاريه دهد.
در مواردى كه مال را از طرف صاحب اصلى آن در راه خدا صدقه مى دهند به سيّد يا غيرسيّد مى توان داد و اگر خودش مستحق باشد خودش نيز مى تواند بردارد.
احتیاط آن است که تحقیق کند، اگر سهم سادات است نپذیرد.
عاريه دادن چيز غصبى و چيزى كه مال انسان است ولى منفعت آن به ديگرى واگذارشده صحيح نيست، مگر اينكه صاحب حق راضى شود و اجازه دهد.
هرگاه پيش از شروع مدّت اجاره ملك به‌طوری خراب شود كه قابل‌استفاده نباشد، يا قابلاستفادهاى كه در قرارداد گفته‌اند، نباشد، اجاره باطل مىشود و پولى كه مستأجر به صاحب‌ملک داده به او برمىگردد، ولى اگر بعد از گذشتن مقدارى از مدّت كه در آن قابل‌استفاده بوده خراب شود، اجاره مدّتى كه باقىمانده است باطل مىشود.
هرگاه انسان مال خود را در اختيار ديگرى بگذارد كه از آن استفاده كند و چيزى هم از او نگيرد، آن را «عاريه» گويند.
خانه يا دکان يا چيز ديگرى را كه اجاره كرده نمىتواند به ديگرى اجاره دهد، مگر اينكه چنين حقّى به مستأجر داده‌شده باشد.
اگر طلبكار چيزى را كه گرو برداشته با اجازه بدهكار بفروشد رهن باطل مىشود و پول آن رهن نيست، مگر اينكه اجازه فروش با اين شرط باشد كه پول آن به‌جای آن گرو باشد.
مانعی ندارد و به معنای فسخ عاریه است.
چنانچه در نگهدارى آن کوتاهى، یا زیاده روى نکرده باشد ضامن نیست.
